Ortaokul ve lise dönemimin başlarında pek çok tarihi roman okudum. Aklıma yer eden çok kitap var ancak bunlardan ilk hatırladığım Ah Yemen'dir. Daha kitabın ilk sayfasını açtığınızda yüreğinize dokunacak bir metinle karşılaşırsınız. Şöyle başlar kitap;
"YEMEN ÇÖLÜ; nasıl bir ölü uykusundasin ki bunca şehidin kanı seni yeşertmedi. Anaların, gelinlerin ve nice yetimlerin ıssız yerlerde döktükleri göz yaşları yağmur olup üzerine yağsaydı, bağrından ormanlar fışkırırdı. Hala derin bir sükut içindesin; bir dile gelsen, neler anlatırsın, neler...
Ufuklardan ufkulara esen rüzgar; nereden gelip nereye gittiğin bilinmez. Bazen ılık bir nefese dönüşür, kumları okşar, insanlara hayat sunarsın; bazen gazabın tutar, çığlık çığlığa bölünür, dünyayı cehenneme çevirir, masumlara mezar olursun. Ne boğup attıklarının, ne de yetim bıraktıklarının bir hıçkırığını bile sinende taşımazsın. Sen ne gaddarsın!"Böyle anlatıyor yazar Yemen Çölünü... Çok da güzel anlatıyor bana sorarsanız. Askerlerimizin kimi çaresizlikleri, inançla verdikleri mücadeleyi, geriye bıraktıklarını, yanı başlarında kaybettiklerini... Her şeyi o kadar güzel işlemiş ki Mehmed Niyazi... Eğer siz de bizim tarihimizden bir şeyler okumayı seven bir okursanız, bu kitabı okumalısınız.
Benim elimdeki kitap 2005 basımı, yani bundan yedi yıl öncesine ait. Ama kitabın hala raflarda olduğunu zannediyorum. Değilse bile, internet üzerinden edinebilirsiniz.
Kitabın tanıtım metni;
Bir zamanlar endişeyle, elemle andığımız Yemen sayısız gencimize mezar oldu. Yıllarca "Gece bir ses geldi derinden derinden / Beni mi çağırdı Yemen çöllerinden" diyen yaşmaklı kızlarımızın yürekleri orada çarpardı. Cihan biliyor ki hiçbir milletin evlatları onların şartlarında, onlar gibi savaşmadı; destanların en dokunaklısını arkalarında bırakmadı. Ne hazindir ki şimdi o ıssız vadilerde, engin çöllerde ne mezar taşları, ne de ziyaretçileri var...Ansiklopediler "Yemen'de ölen Türklerin sayısını tarih bilmiyor, öğrenmekten de korkuyor" derlerken nesillerle süren dramımızı anlatıyorlar; fakat hiçbir dram unutmak ve unutulmak kadar dramatik değildir.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın