Harlequin kitaplarını seviyorum hele ki kısacık sıcacık hikayeleri ise okura inanılmaz zevk veriyor ama... işte amalar da oluyor bazen ne yazık ki...
Lynne Graham... yazarın methini o kadar duydum ki... kalemini seven okur kitlesi o kadar fazla ki insanda bir merak oluşturuyor ve okuma isteği doğuyor insanın içinde... Benimde doğdu ve okuyayım dedim ahh bir de bu kitap, kitap sayfalarından tanıdığım sonra yüz yüze tanıştığım ve samimiyeti ve güler yüzlülüğü ile sevgimi ve saygımı kazanan arkadaşımın hediyelerinden biri olunca da daha bir hevesle okudum ancak yazarın kalemine tapılacak bile kalem gibi bakamadım.
Tamam yazar fena sayılmaz. Okuru sıkmıyor ve kurgusu gayet akıcı bir şekilde akıyor bunları inkar edemem ama bana olaylar fazla hızlı geldi. Aslında çok iyi başlamıştı... ama hangi ara birbirlerinden aşık olacak kadar etkilendiler anlamadım gitti. Ya tamam ilk görüşte aşka birçok kitapta tanık oluyoruz ama bunların ki bana fazla hızlı geldi hadi onu da geçti diğer kitaplarda duygu yoğunluğundan her şeye "he" diyebilirken bunda duygu konusunda eksiklik hissettim...
Kurgu çok iyiydi ama kitabın bence eksikleri vardı... Mesela duygudan yoksundu, Misty'nin kimliği çok ani ortaya çıktı... Adam çok çabuk aşık oldu! Ki bu aşkı ben okurken hiç hissedemedim. Bazı şeyler havada kalmış sanki biran önce tatlı son olsun da bitsin modunda geldi bana...
Her neyse...
Takip eden bilir Harlequin'in "Classics" olarak yayınladığı kitaplarda iki hikaye oluyor ilki "Sicilya Tarzı İntikam"dı ve ikincisi de Lynne Graham'ın ve yazarın o hikayesini de okuyacağım bir şans daha vermek adına... Dilerim bundan daha iyidir...
Ahh bir şey daha vardı... Kitapta "erkek" diye bahsediliyordu Leone'den. Artık orijinalinde nasıl bir kelime kullanıldı bilmiyorum ama genelde kitaplarda "adam" kelimesini okumaya alışığız ve "erkek" onu yaptı bunu yaptı şeklinde okumak... bilemiyorum... olmamıştı ya... Ha yanlış anlaşılmasın çeviri çok iyiydi, devrik cümle, imla hatası falan yoktu ama o "erkek" tabirine takıldım işte... :(
Ama.... ama... şu iki cümle Leone ve Misty arasındaki şu iki cümle çok hoşuma gitti. Bir sevdiğim kısım bu sanırım :))
***
Duygusal olarak hala sarsılıyor olan Misty, gümüş grisi gözlerinde pırıltılarla fısıldadı: "Seni bulduğum gün, öldüm ve cennete gittim."
Leone duygusal bir sesle, "Bense, cehenneme düşmeden önce, cenneti bulmuş olduğumu anlayamadım."***
Cidden aşkı hissettiren bir kitapta bu cümleler çok etkileyici olabilirdi...
Genel anlamda kurguyu sevsem de olaylar bana çok hızlı geldi. Duygu adına pek bir şey hissedemedim... O yüzden de pek sevdiğimi söyleyemem... Sanırım ilk sevemediğim Harlequin oldu.
Tercih sizin... isterseniz okuyun ama ben şahsen tavsiye edemem... :(
Bu arada kitap bir seriye ait ve seri 3. ve 4. kitapları da var ama bizde çevrildi mi çevrilmedi mi bir bilgim yok ne yazık ki :(
"Sister Brides Serisi"nin kitapları.
- Sicilya Tarzı İntikam
- Aşkın Varisi
- The Heiress Brides
- Dark Angel
Sicilya tarzı intikam mı, aşk mı?
Sicilyalı sanayi devi Leone Andracchi, kız kardeşinin intikamını almak amacıyla, güzeller güzeli Misty’i silah olarak kullanmaya karar vermişti. Nasıl bir erkek, intikam uğruna, bir kadını duygusuz, cansız bir obje gibi kullanıp bir kenara atabilirdi ki? Son derece zekice ama duygusuzca yapılmış olan bu plan başarılı olacak mıydı? Ama bu Sicilyalı muhteşem erkeğin öngöremediği bir şey vardı: Aşk!
Tşk
YanıtlaSilTşk
YanıtlaSilTşk
YanıtlaSilTşk
YanıtlaSil