Kitabın yorumu için tıklayınız!
Ben aşka inanmıyordum.
Aşkın varlığını inkar etmiyordum, başka insanların aşklarına şahit olmuştum. Sadece benim için asla olacağına inanmıyordum.
***
Riona parmaklarını nazikçe kucağında birleştirdi. Çok güzel elleri vardı; soluk ve ince, pembemsi tırnaklarının üzerine şeffaf oje sürmüştü. "Birçok yönden birbirimize benziyorduk. Disiplinli. Çalışkan. Duygusuz. İnsanları bir erkekte buna saygı duyar. Ama bir kadında, soğuk veya sert olduğunuzu söylerler."
"İnsanlar Deuce içinde aynısını söylerler."
"Ama bunu ona karşı kullanmazlar."
***
"Aklını mı kaçırdın?" diye bağırdı.
"Çekil başımdan," diyerek onu ittim. "İyiyim."
Ona neden kızdığımı bilmiyordum. Belki de kaybettiği içindi. Belki de neredeyse bayılacak gibi olduğum için utanıyordum.
"Neyin var senin?"
"Benimle yarışıyordun," diye çıkıştım on.
Başım zonkluyordu ve aynı anda hem çok sıcak basıyor hem de üşüyordum. Artık koşmasam da göğsümden ter aktığını hissediyordum.
"Benim kazanmama izin vermektense kendini öldürmeyi mi tercih ediyorsun?"
***
"Ondan ayrıldım."
"Neden bana söylemedin?" diye homurdandı Raylan.
"İlişkim olduğunu düşünmeni istedim," diye itiraf ettim.
Ne halt ediyorum böyle? Bunu neden kabul ediyorum.
"Neden?" dedi Raylan.
Dudaklarımı yalayınca serin, berrak nehrin tadını aldım. "Beni korkutuyorsun."
Hiçbir zaman korktuğumu kabul etmezdim. Hiçbir zaman korktuğumu kabul etmezdim, nokta.
"Bu... beni korkutuyor," dedim iimizi göstererek.
***
Bu kadını itiraf etmek istediğinden daha iyi tanıyordum. Kontrolünü kaybetmenin onu korkuttuğunu biliyordum. Zırhının içini gördüğüm, altındaki gerçek kişiyi gördüğüm için korkuyordu.
Şimdi bana kendini açtığı için tekrar sessizliğe gömülmek istiyordu. O duvarları yeniden inşa etmek istiyordu.
Sorun değildi... İşe yaradığını düşünmesine izin verecektim. Aramızdaki bu şeyin hala onun kontrolünde olduğunu.
Ve sonra, doğru an geldiğinde... Onu tekrar yakalayacaktım.
***
"Bunu istemiyorum!" diye çıkıştı Riona. "Başkasını takip etmek istemiyorum. Başkası tarafından kontrol edilmek istemiyorum."
"Sadece bir danstı!" dedim duyduklarıma inanamayarak bir kahkaha attım. "İki adım dansını ben biliyorum. Sen bilmiyorsun."
Gülmemeliydim çünkü bu onu daha da sinirlendirdi.
"Sadece dans değil!" diye tısladı Riona. "Her şey. Sakin, çekici ve komik olarak beni kandırmaya çalışıyorsun..."
Biraz gülümsemekten kendimi alamadım. "Beni komik mi buluyorsun?"
"Hayır!" diye bağırdı Riona.
"Ama az önce dedin ki..."
"Farkına varmadan bana dizgin takmaya çalışıyorsun!"
***
"Benimle birkaç hafta geçirdin diye hayatım için en iyisinin ne olduğunu bildiğini mi düşünüyorsun?" diye çıkıştı Riona. "Benden daha iyi bildiğini mi sanıyorsun?"
"Seni tanıyorum, Riona," dedim sakince. "Bağımsız ve yenilmez olduğunu düşünüyorsun. Ailende güç istediğini sanıyorsun. Ama bundan çok daha fazlasına ihtiyacın olduğunu biliyorum."
"Ne?" diye sordu.
"Sevilmeye ihtiyacın var," dedim ona.
***
"Buraya geri döndüğüne inanamıyorum."
"Senin için her yere giderim, Riona. Her şeyi yaparım. Muhtemelen bunu sana söylememeliyim. Çok kolay olan hiçbir şeyi sevmezsin. Ama gerçek şu ki beni parmağında oynatıyorsun."
"Ben e sana aynısı söyleyebilirim," dedi, mükemmel şekilli kaşlarından birini kaldırarak. "Long Shot'ın ne anlama geldiğini biliyorum."
"Öyle mi? Şey, sen benim şimdiye kadar attığım en uzun vuruştun. Ne düşünüyorsun? Başardım mı?"
Gülmemeye çalıştıysa da başaramadı. "Nasıl yaptığını bilmiyorum ama isabet ettirdin."
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın