Pişmanım çünkü kitap gerçekten okunmaya değer bir kitap ve çok severek okudum.
Mutluyum çünkü okumayı özlediğim bir zamanda elimdeki kitaptan cidden keyif aldım.
Cenk Çalışır'ın kaleme aldığı romanın ilk basımı 2010 yılında ikinci basımı ise 2012 yılında yapılmış. Şahsen başlarda kitaptan biraz sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Ama Ercan'ın olaylara gerçek anlamda dahil olduğu yerlerden sonra, ki bu kitabın ortalarına varmadan çok önce oluyor, kitap gerçek bir sürükleyicilik kazandı. Ailemle pikniğe giderken arka koltuğa sinip okumaya devam ettim, öyle düşünün :)
Keyif aldığım asıl noktalardan birisi karakterlerin Türk oluşuydu. O kadar uzun zamandır çeviri romanlar okuyorum ki bunu özlediğimi fark ettim. Çay ve pideyi, kuru fasülyeyi okumak güzeldi mesela :)
Polisiye türünü özel bir ilgi duymayan ben beğendiğime göre ilgi duyanlar hayli hayli beğenir diye düşünüyorum. Eğer okumadıysanız tavsiyemdir diyor ve bundan sonra içeriğe gireceğim konusunda sizleri uyarıyorum.
Kitapta hakikaten çok şaşırdığım olaylar vardı. Yazar bazı noktalarda cidden zekice kurgular yapmıştı ve sonlara doğru tüm ekiple birlikte benim de ağzım açık kaldı. Hadi be dedim. Bunlar zaten özellikle kitabı beğendiren noktalardan birisiydi. Ayrıca araya serpiştirilmiş küçük espriler de hoşuma gitti. Bu noktada o basit esprilerden birisini basit bir şekilde burada sizlerle paylaşmak istiyorum :) Kitaptan birebir almayacağım.
Ercan Komiser'in sevgilisini kaçıran adama A diyeyim, kitabı okumayanlara büyük spoiler olmasın :D
Ercan sevgilisinin iyi olduğundan emin olmak için sesini duymak ister. A telefonu kızın kulağına tutar.
Kız: Ercan, canım...
Ercan: Elif? İyi misin? Korkma sakın! Her şey yoluna girecek.
A telefonu alır ama haberi olmayan Ercan konuşmaya devam eder.
Ercan: Seni seviyorum.
A: Ben de seni seviyorum.Bu çok güldüğüm bir kesitti. Sizlerle de paylaşmak istedim :D Velhasıl, ben kitabı sevdim dostlar, sizlere de okumanızı tavsiye ederim.
Kitapla ilgili tek eleştiri noktam Elif. Herkes o denli sıkı sıkıya korunurken Elif'in korunmaması... Daha kitabın başlarında bile kızın başına bir şey geleceğini tahmin etmiştim. Herkesi düşünen Ercan komiserin Elif'in güvenliğini atlaması gibi basit bir kurgusal açık olmamalıydı bence.
Yine de genel anlamda beğendiğim bir romandı ve okunmaya değer bir yazar kazandığımı düşünüyorum. Öğrendiğim kadarıyla yazarın iki romanı daha var: Oyun İçinde Oyun ve Zehr-i Katil. Bu romanları da bulduğum ilk fırsatta okumayı planlıyorum.
Bu arada eklemek isterim. Kitabın netteki kapak fotoğrafları ile bendeki baskının kapağı farklı. O yüzden elimdekinin kapağını da kendim çektim. Şöyle paylaşayım:
Kitabın tanıtım yazısı ise şu şekilde:
Türk okuru,bir sonraki macerasını sabırsızlıkla bekleyeceği,yeni bir polisiye yazarıyla tanışıyor.
Bursa Emniyeti birbiri ardına işlenen cinayetleri çözmek için uğraşıyor !!!
Görgü tanığı, parmak izi, ya da ipucu sayılabilecek herhangi bir bağlantısı olmayan cinayetlerin tek bir ortak noktası var: Cesetlerle birlikte bulunan satranç taşları...
Başkomiser Ali Çakır, genç kuşak başarılı komiserler Levent, Cengiz ve Bülent'le seri cinayetleri çözme konusunda yol almaya çalışırken Ercan Demir olaya el koyuyor.
Ülkede seri cinayetler artınca, bu konuda yurt dışında eğitim gördükten sonra çok gizli Ulusal Güvenlik Bürosu'nda çalışmak için yurda dönen Ercan, Bursa halkının haberdar olmaya başlayıp korktuğu seri katili bulabilecek mi?
Bu satranç cinayetleri oyundaki şahı kullanmadan çözülebilecek mi? Yoksa Oyuncu "Şah!" diyecek mi?
Cenk Çalışır benim için polisiye kitaplarında bir numara.Bir arkadaşımın ısrarıyla bu yazarla tanıştım.Açıkcası türk yazarların polisiye gerilim türü kitaplarına pek sıcak bakmazdım.Bu yazar benim tüm önyargılarımı yok etti.Çok başarılı bir yazar ve bütün kitaplarını büyük bir heyecanla okudum ve okumaya devam edeceğim.Polisiye kitap sevenlere kesinlikle tavsiye ederim....
YanıtlaSilOkumaya değer sürükleyici bir kitap.tavsiye ederim.
YanıtlaSil