3 Corban Addison - Güneşin Kızları

Her insanın hayatında yer edinen yıllar geçse de unutamayacağı ve içinde bir yerlerde gerçeklik payının yüksek olduğuna inandığı ve sadece bir kitap diyip geçse de aslında aklında izler bıraktığı kitaplar olduğuna inanırım. Hayatımın farklı dönemlerinde farklı sebeplerle bir elimin parmak sayısını geçmeyecek kadar az, bu şekilde tanımlayabileceğim kitaplar okudum. Ve şimdi "Güneşin Kızları" da bu sınıfa sokabileceğim kitaplardan biri.
Böyle bir kitabı anlatmak için kelimelerin kifayetsiz kalacağını okuyan herkes bilir. Muhteşem, harika, fevkalade gibi ifadeler bu tür bir kitap için hafif sıfatlar ve bence hayır bu sıfatların kitabı değildi.
Bir kitap, okuyucuya dünyanın görünen yüzündeki kötülükleri, iğrençlikleri ve asla inanamayacağımız yaşanmışlıkları anlatıyorsa ve bunların gerçekten yaşandığı biliniyorsa bu tür bir kitabı harika diye nitelendiremezsiniz. Ben nitelendirmem! Bu sıfatların anlatılan hayatlara hitap edilen sıfatlar olduğunu düşünürüm ve asla söyleyemem. Bu kitapta da ne Sita için ne Ahalya ne de diğer kızlar için harika diyebileceğim bir hayatı anlatmıyordu kitap bu yüzden harika diyemem... Belki Sita için mutlu bir son oldu peki ya Ahalya'nın yaşadıkları ya da diğer kızların... Hiçbiri en nefret ettiğiniz insan için bile dileyebileceğiniz hayat tarzı değil!

Kitap hakkında söyleyebileceğim tek iyi söz ETKİLEYİCİ olduğu. Biliyorum, bu kitapta yazılan her kelimenin gerçeklik payı oldukça yüksek ki yazar kitabın sonunda teşekkürler kısmında gerçekten araştırılarak yazıldığını göstermiş.

Kitabın konusundan bahsetmek pek mümkün değil ama kısacası küçük yaşta kaçırılıp köle gibi kullanılarak fuhuşa zorlanmalarını konu alıyor. Bu kitap aslında Sita ve Ahalya üzerinden diğer kızların hayatlarını anlatıyor. Belki onlar için bir şekilde mutlu son oldu ama bu sonu bulamayan o kadar fazla kız çocuğu vardır ki...

Bu tür kitaplar herkesin okuyabileceği tür değildir kimi insanlar kitap okuyarak gerçek dünyadan soyutlanmayı stresten sıkıntıdan uzaklaşmayı diler bu kitapta bunu bulmak mümkün değil. Okuduğum üç gün boyunca her aklıma gelerek stres yaptım çünkü biliyordum ki bu hayatlar dünyanın bir yerlerinde yaşanıyor. Tıpkı Thomas ile Porter'ın arasındaki konuşma gibi...

"Yani aynı hikaye devam ediyor, hiçbir zaman sona ermeyecek, değil mi?"

"Biz göremeyeceğiz korkarım."

Ben bunu bizlerin ve bizlerden sonraki nesillerin bile göreceğini sanmıyorum.

Neyse, kısacası bu kitap çoğunuzun okumayı tercih etmeyeceği türde bir kitap ama bana sorarsanız okuyun! Bazen insanı hayal dünyasına daldıran kitaplardan daha çok ihtiyacımız var dünyanın karanlık yüzünü gösteren kitaplara... O zaman elimizdeki yaşamın değerini biliriz.

Çok az kitap için "hayatınızda asla unutamayacağınız" tabirini kullanırım ki bunun için bu tabiri kullanıyorum. Hayatımda en çok etkilendiğim ve asla unutamayacağım üç kitap vardı ve Güneşin Kızları'da dördüncü kitap oldu.

"Hem hikâyesiyle hem de verdiği mesaj itibariyle Addison inanılmaz güzellikte bir roman yazmış. Güneşin Kızları geniş bir okur kitlesiyle buluşmayı hak eden bir yapıt."

John Grisham  

Tsunami, Hindistanda yaşadıkları kasabalarını dünya üzerinden silip ailelerini de ellerinden aldığında Ahalya on yedi, Sita da henüz on beş yaşındaydı. Kimsesiz kalan iki kız kardeşin tek kurtuluşları okudukları yatılı okula ulaşabilmekti.
İki kız kardeş Hindistanda bunları yaşarken, çok uzakta, dünyanın diğer ucu Washingtonda avukatlık yapan Thomas Clarke ise özel ve iş hayatıyla ilgili radikal kararlar alarak yeni bir hayat kurmanın eşiğindeydi.
Yolculuklarında acının başka bir yüzüyle karşılaşan Ahalya ve Sitanın kaderi akıl almaz bir şekilde Thomasla kesişir.
Güneşin Kızları yazgıya inat, umudun nefes kesici destansı bir öyküsü.