13 Ağustos 2016 Cumartesi

0 Figen Denli - İçime Bir Unut Düştü


~~~*~~~
Duygularını ortaya koyamıyorsan, kendini hayata sunamıyorsundur.
~~~*~~~

Daha önce okumadığım bir türde kitaptı. Deneme tarzında şiirsel anlatımları olan biraz depresif konulu bir kitaptı diyebilirim. Arada hoşuma giden yazılar vardı hatta bazılarını sevdim ama aralarda çok depresif olduğunu düşündüğüm yazılarda vardı. Aşk acısını, sevdiğinden uzakta olmanın acısını hasretini konu alıyordu yazılar.

Benim tarzım olan bir kitap değildi, denemek istedim ve okudum. Bu türde yazıları okumak isteyenlerin seveceğini düşünüyorum.

~~*~~~
Kalpte yangın çıkıyor ve kalp önce yangın çıkaranı kurtarmaya çalışıyor.

~~~*~~~

Deneme türündeki kitapları seviyorsanız ve bir de şiirsel anlatımı ve şiiri seviyorsanız bir deneyin.

Fazla acı dolu olan satırların yanında güzel satırlarda var.

~~*~~~
Dilimin ucunda acı.
Konuşsam seni, sussam beni yakacak.
~~~*~~~

Kitabın iç tasarımı çok güzeldi.Aralardaki siyah sayfalar ve sözler oldukça can alıcı bir görünüm yapmıştı.

Dediğim gibi bu tür kitapları okumadığımdan nasıl yorumlamam gerektiğinden emin değilim. Benim için fazla depresif olmasının yanında bu tür yazıları okumaktan hoşlananların seveceği bir kitap olduğunu düşünüyorum.

Denemek isteyene tavsiye ederim.

Kitabın adı           : İçime Bir Unut Düştü
Yazarı                   : Figen Denli
Yayınevi                : İndigo Kitap
Sayfa sayısı           : 256

Kitabın tanıtım yazısı:

'İçime Bir Unut Düştü yoksa lades gibi aklımdaydın'
Yazdığım her şey kendimle kesişme ihtimalimdi. Bu yüzden uzun zamandır yazmıyordum. 
Boğulmak istemiyordum. Ama nereden bakarsam bakayım okyanustaydım.
Sen olmasan nasıl anlatabilirlerdi ki bana acıyı?
Kelimelerle mi?
Niçin birbirinin yarasını sarabilecekken birbirine yara olur insan? Bu noktada umut ile ölüm arasındaki mesafeyi umudun ölümünden başka ne kısaltabilir? Hayatın ileri geri ritmiyle vals yapamayan, müziğin sesini nasıl duyabilir? 
Her insan hataya düşer. Pek azı destek almadan kalkabilecek kadar şanslıdır. İnsanın varoluşa en yüce katkısı, kendini varolanla bir saymasıdır.

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın