6 Şubat 2025 Perşembe

0 ALINTILAR // Kandi Steiner - Kör Nokta (Red Zone Rivals #2)


 

Kitabın yorumu için tıklayınız!






"Ya işler... karışırsa?"

"Karışırsa derken?"

Omuz silkerek boynumu kaşıdım. "Bu tarz şeylerin karmaşıklaşabileceğini bilecek kadar film izleyip kitap okudum." Göz göze geldik. "Ya birimiz bırakmak isterse?"

"Öylece geri çekilemezsin," dedi kaşlarını çatarak. "Bu anlaşmayı bozar."

"Peki ama..."

Nabzım kulaklarımda davul gibi gümbürderken cümlemi bitiremedim.

Clay sırıttı. "Yani bana aşık olmaktan korkuyorsun."

Suratım asıldı. "Bunun ne kadar imkansız olduğu nu hatırlattığın için teşekkür ederim."

*****

Giana beklenmedik bir şekilde bağımlılık yapıyordu. Tuhaf kitapları, eşsiz kıyafetleri ve küstah tavırlarıyla örtbas etmeye uğraştığı masumiyeti müptela ediciydi.

Varlığı insanı... canlandırıyordu.


*****

Hissedilmeyi isteyen bir duygudan kaçıyordum, korkunç dişleri ve keskin pençeleri olan bu canavarın yetişmesine izin verirsem beni sakatlayacağını biliyordum.


*****

Aramızdaki şeylerin ve odak noktamın ne zaman değiştiğini bilmiyordum. Artık Giana'ya dokunmak istediğimde, sebebinin birinin bizi görüp eski sevgilime haber vermesi olmadığını biliyordum. 

Ona dokunmak, onu sarmak, onun tadına bakmak istediğim için bunu yapıyordum.

Ama onun istediği şey bu değildi.


*****

Aramızdaki şey her zamanki gibi hafif, kolay ve eğlenceliydi. Kalbimi resmen ateşe vermişti ama bunları gerekirse diri diri gömmem gereken hisler olduğunu biliyordum. 


*****

"Kafamı toparlamaya çalıştım. Kendime istediğin şeyin bu olduğunu, bu oyunu neden oynadığımızı hatırlatmaya çalıştım." Clay başını iki yana salladı. "Ama işe yaramadı."

Bakışlarını gözlerimden ayırıp aramızdaki yere odakladı.

"Gözlemevi kulesindeki o geceden beri senden başka hiçbir şeyi ve hiç kimseyi düşünemedim." 

Sözleri sadece bir fısıltıydı. Duygular aniden boğazıma sarıldı ve ben onun söylediği her kelimeye tutunurken giderek daha fazla sıktı.

"Mutlu olmanı istiyorum, Giana," diye devam etti. Sesi yorgun geliyordu. "Belki de hayatımda istediğim her şeyden daha çok. Eğer Shawn seni mutlu edecekse? Çekip giderim. Tam şu anda." Gözleri benimkini buldu. "Herkese ayrıldığımızı söyleriz ve istediğin olur. Çekip gideceğim. Seni yalnız bırakacağım. Seni bırakırken tüm kalbimle ve içtenliğimle kalbin için en iyisini bulmandan başka bir şey dilemeyeceğim."

Bir sonraki nefesimde bu düşünceyle, her şeyin bitmesiyle boğuştum.

Clay yavaşça ayağa kalkarken gözlerini benden ayırmadı.

"Ama böyle olmasını istemiyorum," diye devam ederken aramızdaki boşluğa doğru adım attı. "Buna karşı direnmeye çalıştım ama bir süredir istediğim şey bu değil."

Bana doğru çekimser bir adım daha attı ama aramızdaki mesafeyi tamamen kapatmadı. Sert esinti alevler içinde yanan yanaklarımı serinletmeye yetmiyordu. Clay bana yaklaşmıyordu, bana dokunmuyordu, bana verdiği kontrolü tekrar eline almaya cesaret edemiyordu.

"Seni istiyorum."


*****

"Üzgünüm," diye fısıldadı Clay. Başka bir gözyaşı seline karşı onu ittiğim sırada beni tutmaya çalıştı.

"Sen..." Duraksarken beni sıkıca saran kollarına yığıldım. Titreyerek ağlıyordum, o da aynısını yapıyordu. "Kahrolası kalbimi kırdın."

Uzun ve durgun bir an boyunca sessizlik üzerimize çöktü. 

"Kendiminkini de kırdım," diye fısıldadı. 


*****

"Seni incittim. İncinmene sebep olduğumu biliyorum. Ayrıca sana her şeyi açıklama, yanlışlarımı kabul etme ve bağışlanma şansını hak etmediğimi de biliyorum." Bunları söylerken kaşlarını çatmıştı. "Ama yine de bunları yapacağım. Çünkü seni seviyorum, Giana Jones."

Etraftaki herkes heyecanla dolup taşarken kameralar yanıp sönüyordu. Clay yanıma yaklaşıp eliyle saçlarımı yüzümden çektiğinde mikrofonları olabildiğinde yakınımıza getirdiler. 

"Seni seviyorum," diye tekrarladı. 


*****

"Bu gerçek mi?" Rüya gördüğüm düşüncesiyle göğsüm ağrıyordu.

Yutkunarak başını salladı ve beni kendine doğru çekti. "Sana olan duygularımdan şüphe etmene sebep olduğum için üzgünüm. Seni bu şekilde incittiğim için özür dilerim."

"İsteyerek ayılmadığını biliyordum."

"Biliyorum," dedi başını sallayarak. "Bu arada, bu gerçekten çok acayip. Nereden biliyordun?"

"Çünkü seni tanıyorum," diye gözlerine bakarak basitçe cevapladım. "Çünkü seni seviyorum."

Clay derin bir nefes aldı ve alnını benimkine yaslamak için eğildi. "Kahretsin, bunu söylediğini duymak güzel."



 

 

 

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın