13 Güneş Demirel - Aşk Kanatları

"Şimdi Benimsin" kitabıyla tanıştığım yazar Güneş Demirel'in yeni kitabı Aşk Kanatları'da okundu! Kabul etmeliyim ki bu kitabı ilk kitabına göre çok daha güzel, çok daha iyiydi. Gerek kurgu olarak gerekse kalem ve duygu aktarımı olarak!

Gereksiz dram moduna geçiş yoktu, gereksiz kaprisler, kıskançlıklar, gereksiz uzatmak için olay döngüsü yoktu. Her şey dozunda, tadında bırakılarak yazılmıştı. Bu konuda yazarı tebrik ederim. Tam ağzıma göre bir kitaptı.

Her sayfasından cidden keyif aldım diyebilirim.

Sevgili ilişkisinin yanında, arkadaş ve aile ilişkilerine de değinilmesi kitabı bir tık daha üst kademeye atlamasına neden olmuştu. Açıkçası Şimdi Benimsin kitabı güzeldi okumuş ve zaman zaman sıkılsam da beğenmiştim ama bu kitap ile yazar bence bir çığır açmış gibiydi. Çok daha fazla geliştirmiş kendini ve cidden güzel bir bütünlük sağlamıştı.

Hiçbir duygu dramatize edilmemiş, üzüntü dozunda verilerek okurun içinde burukluk yaratırken sevinç heyecan da bir o kadar okurun içini kıpır kıpıpr yapıyordu!

Kendimi bir konuda şanslı hissediyorum. Yazarın iki kitabını okudum sadece biri ilk çıkardığı kitap diğeri son çıkardığı kitap ve ikisi arasındaki fark o kadar belirgin ki! İlkinde bazen havada kalan duygular, zaman zaman sıkıcı detaylar yoktu bunda. Her şey tam yerine oturmuş ve kurguyu çok güzel bir hale getirmişti!

Çok övdüm sanırım ama cidden düşüncelerim bu benim!

***

Seni böyle içime işleye işleye severken, nasıl kıskanmam başka gözü? İçimden bir sürü şey sıralıyorum, bakma sen o el gözlere diye... Ancak duymuyorsun hiçbirini, aksine flört ediyorsun o sahte bakışlarla. İçimde büyüyen ateşi körükleyerek, gidişimi hazırladığını bilmiyorsun, değil mi sevgilim?

***

'Unutursun geçer...' diyorlar ya, bıraksınlar bu safsataları! Kabul etsinler, aşk adını kazıdı mı bir kere, her sabah uyandığında aklına ilk o geliyor.

***

***

Bade her ne kadar çocukluk görünümünden kurtulup, bir kadın kıvrımlarına sahip olmuşsa da... İlk birlikte oldukları gece kadar kendisine ait olduğunu biliyordu Kerem. O gece kadar masum ve Kerem'indi. Ve bunu, o da çok iyi biliyordu. Kerem'e baktığı gibi bakamazdı kimseye... Onu öptüğü gibi öpemezdi... Ve ruhu ona karıştığı gibi karışamazdı...

***

Zaman geçip gidiyordu, evler değişiyor, yüzler değişiyordu. Ama aşk hep aynı yerde bekliyordu. Bazen sessizce... Bazen hınca hınç... Ama hep aynı yerde bir olmayı bekliyordu.

***

Sizinle paylaşmak istediğim daha bir sürü yer vardı. Bir sürü aşk kokan, aşkı hissettiren satır... ama hepsini yazmak da biraz haksızlık olurdu, sonuçta alın okuyun ve bu aşkı hissedin!

Güneş Demirel'in okuduğum iki kitabının en iyisiydi bu! Kurgu çok güzeldi, duygularla çok güzel işlenmişti ve insanın içine dokunan, zaman zaman hüzünlendirse de hep bir umutla aşkın kazanmasını bekleyerek sayfaları çevirdiğim bir kitap oldu benim için!

Kendisi, zevkle takip edeceğim ve kitaplarını okumayı istediğim Türk yazarlardan biri oldu! Böyle yazarların sayesinde Türk Yazar Fenomeni olmaya başladım yalnız :D

Sizlere tavsiye ediyorum, çok güzel bir aşk hikayesi, müthiş bir kitap!

Kitabın tanıtım yazısı:

Bazı aşklar derin izler bırakır. Çekip gitmek yetmez unutmaya.

Kerem, gözlerinin içindeki ışıltıya yakalandığı an tutulmuştu Bade'ye… Bade aşktı… Hayattı… Nefesti… Ateşe dokunmaktı… Ona bakmak bile, ateşe âşık bir pervane gibi yanmayı kabul etmek demekti.

Bade her hücresiyle âşıktı Kerem'e… Hiç kimse onun gibi ürpertemezdi yüreğini, titretemezdi benliğini. Ancak Kerem'in korkuları, Bade'nin güvensizliği, ayrılığı davet etmişti aşklarına Ama ayrılmak, aşktan vazgeçmek değildi. Aşk bitmiyor, tutku dinmiyor, yürek söz dinlemiyordu…

Bade'nin yenemediği gururu ve vazgeçemediği inadıyla savaşabilecek miydi Kerem? Bir savaş mıydı ki aşk? Mutlu olmak için, diğer yarısının peşinden koşmalı mıydı insan? Susmak yerine, haykırmalı mıydı aşkı?