0 ALINTILAR // Annabel Monoghan - Çat Kapı Aşk

 Kitabın yorumu için tıklayınız!

"Burada nasıl vakit geçirdin? Yani, daha iyi hissediyor musun?"

"Oldukça iyi hissediyorum. Bir ailenin parçası olayı ne kadar özlediğimi düşünüyordum. Büyüdüğüm zamanlardaki gibi.  Birbirimizi tamamlıyorduk ve her şeyi paylaşırdık. Ağabeyim Luke'la yemeği, alanı ve ilgiyi paylaşmak zorundaydık. Şimdiyse artık onu pek sık göremiyorum ve hayatım tamamen benimle ilgili. Bu çok yorucu."

"Güzel olmalı," dedim yanlışlıkla yüksek sesle. 

Beni dürttü. "G*t gibi konuştuğumun farkındayım ama hayatına bir bak. Çocukların var ve seni seviyorlar. Sahip oldukların öyle kutsal şeyler ki. Ben kariyerim için yaşıyorum ve çevremdeki insanlara kariyerim için yaşamaları için para veriliyor. Yemin ederim, geçen Şükran Günü'nde masamdakiler baktım ve hepsiyle bağımın parayla olduğunu fark ettim."

"Hadi ama. Normal ilişkilerin illa vardır. Senden hoşlanan ve rezil şakalarına gülen bir kadın mesela."

"Tabi, tonlarca. Ama sorun şu ki, onlar beni gerçekten tanımadan sevdiler."

*****

"Ona aşık mıydın?"

"Belki başlarda evet. Ama yıllarca birlikte yaşadıktan sonra insanlarda artık görmezden gelemeyeceğin bazı şeyler oluyor. Mesela çocuklara olan ilgisizliği. Ama aynı zamanda tamamen kendine olan takıntısı, güzelliği takdir edememesi... Birçok şey."

"Ben güzelliği takdir ederim," dedi. Ve daha önce filmlerinde görmediğim bir gülümsemeyle güldü. 

Arthur senaryoyu ezberden okuduğundaki gülümsemesinin aynısıydı. 

"Bu gülümseme de ne?" diye sordum dudaklarını izleyerek.

"Mutluyum. Seni bıraktığı için çok mutluyum."

*****

"O zaman şöyle sorayım. Gidip aptal Vicky bilmem neyle seks yapsaydım umurunda olur muydu?" Bir kadın bebek arabasıyla etrafımızda dolaşıyordu ama Leo yerinden kıpırdamadı. "Sadece söyle. Nasıl ortayı karıştıracağımı biliyorum."

"Neden soruyorsun?"

Yüzünde umut dolu bir ifade vardı ve omuzları sanki her an darbe alacakmış gibi gergin duruyordu.

"Fazlasıyla umurumda olurdu," dedim. Ve o anda beni kasabanın ortasında, saat ikide kaldırımda öptü. 

Arabaya doğru yürürken gülüyordu. "Biliyordum. Benden fena halde hoşlanıyorsun."

*****

Bana değil gün doğumuna bakıyordu, ben de öyle yaptım. Griliğin pembeye ve ardından koyu maviye dönüşmesini izledik. 

Bana döndü. "Yani, bunca zamandır her sabah burada tek başına oturuyordun."

"Evet."

"Ve bense her sabah seni burada Ben'le hayal ediyordum. Onu benim yerimde, asla yapmayacağı şeyler hakkında aptal aptal konuşurken düşündüm. Seni eleştirirken. Senin yatağında. Çok kızgındım."

"Beni görmezden geldiğini sanmıştım." Fazla renkli kötü pijama altımın üzerinde duran ellerime baktım. Üstümdeki hardal lekesini gizlemek için kumaşı katladım.

"Nora." Yorgun bir şekilde tamamen bana döndü. "Hakkımda bildiğin onca şeye rağmen bu nasıl mümkün olabilir? Bu tüm ilişkimizin bir yalan olduğu anlamına gelir."

Ona bakmıyordum. Doğrudan gözlerimin içine bakarsa göreceklerinden korkuyordum. Başıma onayladım. "En kötü kısmı da buydu. Bir noktadan bunun mümkün olabileceğini düşündüm."

*****

Beni öptü ve her şey bir anda geri geldi. Mutluluk ve heyecanın baş döndürücü etkisi. anki yine geçen yıldaydık ve Leo verandada beni öpüyordu. Ama geçen yılda değildi. Anı yaşıyorduk ve artık yeni bir ben vardı. 

Geri çekildi ama elimi bırakmadı. "Bu yüzden bugün gitmek ve sonra geri dönmek istiyorum. Buraya yani."

"Tamam," dedim. İçimden Tamam!!! dememe rağmen.

"Yani, geri geleceğimi bilmeni istiyorum. Ve geri dönmeyeceğimi düşünürsen de o zaman normal bir kadın gibi 'Hey pislik, nasıl olur da geri dönmezsin?' falan demeni istiyorum."

Başımla onayladım. "Aynen böyle söylemeliydim. Bizi pek çok beladan kurtarırdı."

"Fazla zaman kaybettik ve korkunçtu. Artık soğukkanlı kalma zırvalıkları falan yok."

Salıncakta yanında oturmak o kadar güzeldi ki, dinlenmekten çok hissetmeye çalışıyordum. Leo geri döneceğini bilmemi istiyordu. Leo geri gelecekti. "Peki," dedim."