Vefa Enver'in ilk okuduğum kitabı "Beni Buna Zorlama!"dan sevdiğim iki konuşmadan alıntı yaparak güne başlayalım istedim :) Zorlu ile Zeynep arasındaki konuşma.
"Bu gece burada ne işin olduğunu ya da buraya gelmek için nasıl bir oyun çevirdiğini bilmiyorum, ama o koca burnunu bizim ilişkimden uzak tut!"
"Hayret doğrusu... Oysa şimdiye kadar hep yüzümle orantılı bir burnum olduğunu düşünmüşümdür. Büyüklüğü ile göze batacak yanım burnum değil hatırlarsan..."
Zeynep kulaklarına kadar kızarırken sırıtarak eklemeyi ihmal etmedi. "Ayaklarımı kastetmiştim, utanmana gerek yok. Sen de çok fesatsın!"
(...)
"Seninle ilgili her şey beni, benimle ilgili her şey de seni ilgilendiriyor diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Birbirimiz için yaratıldığımızı ne zaman kabul edeceksin?"
"Asla! Sen ve ben... o kadar farklıyız ki!"
"Ah evet evet biliyorum şu klişeler değil mi? Güneş ve gece, siyah ve beyaz, ay ve güneş gibi bir sürü benzetme yapacaksın."
"Hayır, öküz ve trene benzetecektim aslında!"
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın