0 ALINTILAR // Lisa Kleypas - O Yaz (Wallflowers #1)

Kitabın yorumu için tıklayınız!

Hunt, yumuşak sesle, "Güzel bir ses," dedi.

Annabella güçlükle konuşabildi. "Hangi ses?" diye sordu.

"Gülüşünüz."

Annabella göbeğinde, ne acı ne de zevk olarak adlandırabileceği keskin bir acı duydu. Buna benzer bir şeyi daha önce hissetmemişti. Farkında olmadan, elini, kaburgalarının tam altındaki o noktaya koydu. Hunt'ın bakışları hızla kızın elinin bulunduğu yere kaydı. Sonra yine yüzüne baktı. Taş masaya yaklaştı. Aralarındaki mesafe daralmıştı. 

"Sizi burada görmeyi beklemiyordum." Kızı tepeden tırnağa süzdü. "Ama, sizin durumunuzdaki bir kadına uygun bir yer."

Annabella gözlerini kıstı. "Benim durumumdaki mi?"

Hunt, "Bir koca yakalamaya çalışan bir kadına..." diye açıkladı.

Genç kız ona tepeden bakıyordu. "Ben kimseyi yakalamaya çalışmıyorum, Bay Hunt."

"Bir yem atıp gafil avınızı yalayacak ve ayaklarınızın dibine çekeceksiniz."

Annabella'in ağzı düz bir çizgi halini aldı. "İçiniz rahat etsin, Bay Hunt. Değerli özgürlüğünüzü elinizden almaya hiç niyetim yok. Siz, listenin en sonundasınız."

*****

Westcliff, "Sana bir şeyler olduğu kesin," diye ısrar etti. "Seni yıllardan beri tanırım. Daha önce, hiçbir zaman, Bayan Peyton'ın odasının kapısındaki kadar duygusal bir anına tanık olmamıştım."

"Bu, herhangi bir insana karşı duyduğum merhametti."

Genç Lord, "Kimi kandırmaya çalışıyorsun?" diye homurdandı.

Simon, Westcliff'in haklı olduğunu biliyordu. Elinde olmadan gülümsedi. "Bu iki yıl önce çakmış olan bir kıvılcımdı," diye itiraf etti. "Artık ateş bacayı sardı."

*****

"Annabelle." Hunt zarif bir hareketle ona yaklaşıp önünde durdu ve ellerini genç kızın beline koydu. Kara kaşları ona bir şey sorar gibi çatılmıştı. "Benden korkmuyorsun, öyle değil mi?" diye mırıldandı. 

Annebelle hayır anlamında başını salladı.

"O halde niçin birden bire gitmek istedin?"

Annabelle'in verebileceği birçok cevap vardı ama şuanda, bunlardan hiçbirini düşünebilecek halde değildi. Ancak doğruyu söyleyebilirdi. "Ben... bunu istemiyorum."

"Neyi istemiyorsun?"

"Metresiniz olmak istemiyorum." Durakladı, sonra fısıldayarak, "Daha iyi bir şey bulabilirim," diye ekledi.

Hunt ellerini kızın belinden çekmeden onun söylediklerini dikkatle dinledi. Nihayet, "Evlenecek birini bulabileceğinizi mi söylemek istiyorsunuz?" diye sordu. "Yoksa amacınız bir aristokratın metresi olmak mı?"

Annabelle, "Önemi yok, öyle değil mi?" siye mırıldandı. Sonra onun ellerini iterek, "Siz bu senaryoların ikisinde de yoksunuz," diye ekledi.

*****

"İstediğin her şeye sahip olabilirsin, Annabelle... sadece istemen yeterli."

"Beni aşağılamak istiyorsun, öyle değil mi? Bir gurur kırıntısı bile kalmasın istiyorsun..."

"Ben mi seni aşağılıyorum?" Tek kaşını soru sorar gibi yukarı kaldırmıştı. "Bunu, iki yıl boyunca, seni her dansa kaldırışımda bana hakaret ettikten sonra mı söylüyorsun?"

Genç kız tehditkar bir sesle, "Peki, tamam," dedi. Tir tir titriyordu. "İtiraf edeyim... seni istiyorum. Tatmin oldun mu? Seni istiyorum."

"Ne şekilde istiyorsun? Aşığın olarak mı, kocan olarak mı?"

Annabelle dehşete kapılarak ona baktı. "Ne?"

Hunt ona sarılarak titreyen vücudunu göğsüne bastırdı. Bir şey söylemeden ona baktı. Genç kız, erkeğin ne demek istediğini düşünüyordu. 

Zayıf bir sesle, "Ama sen evlenecek bir erkek değilsin," dedi.

Simon, parmağının ucuyla onun kulağına dokundu. "Söz konusu sen olunca, evlenmek istediğime karar verdim."

*****

"Senin içeride olduğunu bilerek yanan binayı seyrederken, bir şey fark ettim," dedi. Yutkundu. "Sensiz bir hayat yaşamaktansa, kollarında ölmeyi tercih ederim, Simon. Sensiz geçecek bitmek tükenmek bilmeyen yıllara, o kışlara, yazlara, seni özleyerek geçecek yüzlerce mevsime, sen hayalimde genç kalmışken ihtiyarlamaya dayanamam." Gözleri dolmuştu. Dudağını ısırarak başını salladı. "Sana, nereye ait olduğumu bilmediğimi söylerken yanılmışım. Biliyorum. Benim yerim senin yanın, Simon. Sen neredeysen, ben oraya aitim. Seninle beraber olmaktan başka hiçbir şeyin önemi yok. Bend

en asla ayrılamazsın. Bu sonsuza kadar böyle sürecek. Git desen de seni dinlemem." Güçlükle gülümsedi. "Bu nedenle şikayet etmekten vazgeçip, kendini bu gerçeği alıştırsan iyi olur."