Kitabın yorumu için tıklayınız!
"Bir dahaki sefere kurşun yarası olan bir adama rastlarsan ya kaç ya da onu öldür." Yüzlerimizin arasında birkaç santim kalana kadar eğildi ve koyu saç tellerinden birkaç tutam yanağımı okşadı. "Anladın mı, Yavru Kaplan?"
"Evet," diye fısıldadım.
Mahvolmuş gömleğini aldı, sonra masanın üzerine atışmış ipek fularıma uzandı ve panolunun cebine tıkıştırdı. Bir saniye sonraysa sekerek ilerleyip çıkışa doğru yöneldi.
"'Hayatımı kurtardığın için teşekkürler' yok mu?" diye mırıldandım.
Gizemli yabancı durdu ama bana bakmak için arkasını dönmedi. "Hayattasın, değil mi?"
"Evet. Yani?"
"Bu birisinin benden alabileceği en büyük 'teşekkür' Yavru Kaplan."
***