Şubat ayı nasıl geçti?
Adıyaman, Kahramanmaraş, Gaziantep, Hatay, Adana, Diyarbakır, Malatya, Kilis, Osmaniye, Şanlıurfa...
Kalbimiz 10 il ile beraber yanarak geçti.
Ne hayallerle başladığımız bir aydı ve yarım kalmış hayatlarla, hayallerle bitirdiğimiz bir ay oldu.
Hepimiz çok zor bir süreçten geçtik bu değişmez bir gerçek. Bazılarımız bu süreci hala yaşıyor ve yaşamaya de devam edecek... bazılarımız onların uzakta dahi olsa acısını paylaşmaya devam ediyor ve edecek de...
Asla unutamayacağımız bir ay olduğunu da söylemeliyiz. Zaten asla da unutmamalıyız!
Ne yapılan hataları tekrarlamama ne de ders alma gibi bir huyumuz yok bu yüzden asla yaşananları unutmamalıyız! Unutturmamalıyız da!
Kaybedilen hayatlar için, yarım kalan hayaller için, umutlar, mutluluklar, gülümsemeler için... yarın görüşürüz diyerek bitirdiğini sandığını bir günü ebediyete kadar bitirdiğini bilmeyenler için asla unutulmamalı...
Kahkahalarla dolu olması gereken çocukların hayatları için unutulmamalı...
Canımız çok fena acıdı... açıkçası hala da acıyor. Bu acı ne unutulacak ne alışılacak ne de geçecek gibi gelmiyor. En azından benim için öyle.