0 TİYATRO // Sefiller

 

Tiyatro mevsimi açıldı. Bir sürü güzel oyun var sahnelenen onlardan birini ve özellikle de bir klasiğin oyununa denk gelince de izlemeden geçmek istemedim. 

Sefiller benim henüz lisedeyken okuduğum klasiklerden biriydi ve favorilerimden biriydi. Dolayısıyla da izlemek çok güzeldi. 

Oldukça uzun bir hikayesi ve tam metni yanılmıyorsam 2 ciltli olan bir kitabın 85 dakikaya sığdırılmış olması biraz yetersiz gelse ve keşke daha uzun olsa dememe rağmen keyifle istediğimi de söylemeliyim. 

Çok kalabalık bir kadrosu yoktu oyunun ancak yetenekli oyuncuları vardı diyebilirim. Oyuncular bana çok yabancıydı, televizyon pek izlemediğim için de olabilir, ekranlardan tanıdığım kişiler değillerdi açıkçası ama bu yetenekli oldukları gerçeğini de değiştirmez tabi ki. 

Tiyatroya dair bilgileri vermek gerekirse; 

Perde         : Tek perde

Süre           : 85 dakika

Türü           : Dram 

Oyuncular : Yasemin Toprakseven, Ziver Armağan Açıl, Merve Köse, Muharrem Fındıcak, Murat Dereli, İrem Kurt, Hasan Özperçin, Cansel Çelik, Şevval Diyartepe, Mustafa Burak Tunçbilek, Neslihan Güzey. 

Konu        : Bir Umut ve Kefaret Hikâyesi

Toplumsal adaletsizlik, bireysel vicdan ve insan ruhunun direnci üzerine kurulmuş bir anlatı… Sefiller, yalnızca bir dönemi değil, tüm zamanların insanlık hâlini sahneye taşıyor.

Toplumun dışına itilen eski bir mahkûm olan Jean Valjean’ın affetme, merhamet ve adalet arayışı; karşısında acımasız yasalar ve değişmeyen önyargılarla ile çarpışıyor. Yıllarca süren hapis ve damgalanmanın ardından, yeniden insan olmanın, affetmenin ve sevmeyi öğrenmenin yollarını arıyor.

Fransız Devrimi’nin kıyısında, aşk, yoksulluk, direniş ve insanlık onuru iç içe geçerken; bireyin içsel dönüşümünü ve toplumun vicdanla olan bağını derin bir dil ve güçlü bir anlatımla seyirciye sunuyor.

Sefiller, bugün hâlâ değişmeyen sorularla yüzleşmeye cesaret edenler için… 

Oyuna dair detaylı yoruma gelmeden önce küçük bir duyuru gibi olsun. Oyun şuanda turnede ve biz dördüncü sahnelenişi izledik.  Dolayısıyla merak ediyorsanız takip edin yakınlarınıza bir yerlere gelebilirler. İzleme şansınız olabilir. 

Oyun güzeldi, tiyatro severlerin aslında keyifle izleyeceği ve hikayeyi bilenlerin de keyifle izleyeceği bir oyun olduğunu söylemeliyim. 

Kitapta toplumsal sınıf ayrımlarına, insanların yaşadıklarına, sıkıntılarına, çifte vatandaş muamelesine maruz kalışlarına, adaletsizliğe ve vicdana çok değinen bir kurguyu sahnelerken bu duyguların ve vurgulanması gereken bu noktaların özellikle üzerinde durulmasını çok beğendim. Bence bu kitabı zaten klasikleştiren de bu detayları çok güzel işlemesi ve okurun duygusal, manevi ve vicdanına ve inançlarına dokunan bir şekilde olmasıydı. Bunu oyunda görmek çok güzeldi. Hatta öyle ki adalet duygusuna ve vicdana dokunan kısımlar çok güzel anlatılmıştı. 

Bunların yanında çaresizliği ve kimlik çatışmasını da çok güzel ifade etmişti. Özellikle de Jean Valjean karakterinin gerçek kimliği ile etrafına yansıttığı kimliği arasındaki farkların ve bu farkların yarattığı toplumsal davranışları da güzel ifade etmişlerdi. 

Ancak...

Bütün bu güzel tarafların yanında ne yazık ki eksiklerde vardı. Şöyle ki, biz kitap okurları... sefillerin kitaplarını okumuş, filmlerini izlemiş veya bir şekilde hikayesini bilen biri izlediğinde sahne geçişlerinde kopukluk hissetmezsiniz. Ama bilmiyorsanız ve sadece duyduklarınızla izlediyseniz ne yazık ki sahneler arasındaki geçişlerden kopukluk, havada kalmışlık hissedebilir, gereken duyguları yeterince hissedemeyebilirsiniz. 

Örneğin oyunun bir iki sahnesi benim gözlerimi doldururken beraber izlediğim kuzenim ve arkadaşında benzer tepkileri göremedim. Oyunun sonunda gözlerim yaşarırken onlar oldukça soğuk kanlı kalarak izleyebiliyorlardı. Bu yüzden sahneler arası geçiş bazı zamanlarda yetersiz hissettirdi. 

Bence bu oyun iki perde ve daha uzun daha detaylı sahnelenseydi çok da eşsiz bir his bırakabilirdi izleyici de. 

Yine de kötüydü diyemem. Ben sevdim, izlemekte keyif aldığımı söylemeliyim. Sadece daha iyi olabilirdi çünkü oyuncularda bu daha iyisini yapabileceklerini hissettirdiler bana. Hepsinin yolları açık olsun, umarım başka oyunlarda da onları izleme şansına erişirim. Hepsinin yolları açık olsun. 💜