~~~*~~~
Seni gördüğümde, hatta görecek olma düşüncesi içerisindeyken hızlanan kalp atışlarım beni sana getiriyor. Kısa zamanda alıştığım dokunuşlarının varlığını arıyor tenim. Hayatımda gördüğüm en güzel tona sahip kahve gözlerini görmek için deliriyor gözlerim. Dudakların... ah o dudakların, Görkem. O tadı alıp da vazgeçmem mümkün mü?
~~~*~~~
Ve seri bitti. Seri diyorum çünkü kitapların karakterleri birbirleri ile bir bütündü. Bu yüzden tavsiye yorumun sonunda belirttiğim sıraya göre okumanız.
İlk okuduğum Sen misin Eksik Parçam olmasına rağmen o kitabı daha çok beğenmiştim. Çünkü içerisine azıcık da olsa ekşın katmıştı yazar. Beni bilirsiniz ekşını severim hele bir de aşkla harmanlanmışsa yeme de yanında yatlık olur benim için. Dolayısıyla Mevsim'i okurken istemsizce onunla kıyaslamış ve durgun gelmişti benim için.
Ancak...
Bal Köpüğü...
~~~*~~~
Hem kaçınıyordum bakışlarından bana hissettireceklerini az çok bildiğim için, hem de doyamıyordum kahvelerine, güzellçşçne kapılıp gittiğim için. Her şeyiyle enfes bir adamdı Görkem. Sinir bozucu, otoriter, öküz ve güven aşılamauan biri olsa da karşı koyamıyordum ona. Koymayacaktım da.
~~~*~~~
Cidden beğendim. Daha fazla duygu yoğunluğu olabilirdi belki ama bu haliyle bile çok güzeldi. Belki ekşın yoktu, belki sadece aşktı ama çok güzel bir aşktı.
Beğendim... sevdim... bence yazarın en iyi aşkı anlattığı kitap olduğunu düşündüm.
Cüretkar seks sahneleri ise kitabı tam da beklediğim şekle sokmuş ve yabancı kitaplar da gördüğüm erotizmin aşka dokunuşunu bu kitapta da gördüm. Sevdim seni be kitap :)
Kitabın kısaca konusuna değinmem gerekirse; Azra ve Merve, Türkiye'ye dönmeye karar verirler. Merve'nin ağabeyinin yanında kalacaklar ve Azra, ailesini ve Fransa'daki hayatını geride bırakıp bırakamayacağını da görecektir. Ancak... hesapta katmadığı şey aşkın kapısını çalıp çalmayacağıdır. Hiç tahmin etmediği bir anda karşısına çıkan aşk, Azra'nın hayatını tepe taklak ederken duygularını içine gömmüş yaralı bir adamın aşkı tatmasını okuduk.
~~~*~~~
O üzerime titredikçe zavallı kalbim kanatlandı, dönüşü olmayan uzun bir yola çıktı.
~~~*~~~
Yabancı kitaplarda geçmişinden yaralı, bir kadın sayesinde aşkı tadıp da geçmişi geçmişte bırakmaya çabalayan adamların Türk versiyonuydu Görkem ama harbi yakışmıştı adama.
Seride en sevdiğim karakterin Tolga olduğunu söylemiş olsam da şuan sözümü geri alıyorum ve ben Görkem'ciyim diyorum.
Adam başlarda sevmeyi beceremedi kırdı geçti belki ama sevmeyi öğrenmesi de kalbimi çaldı.
Yazarın en sevdiğim özelliği tek bir karakter değil yan karakterleri de mutlu etmeai ve onları da aşkla tanıştırmasıydı.
Mesela kitap asıl olarak Azra ve Görkem'in hayatına dokunup aşkını anlatıyor olmasına rağmen Merve ve Okan'ın da aşkı tatmasını anlatmıştı. Çok tatlıydılar.
~~~*~~~
Düşüncelerimle başa çıkmak gittikçe zorlaşıyordu. Yanıma gelmesini ve beni bir şekilde düzeltmesini bekliyordum. Bozulmuştum. Ruhen darmadumandım.
~~~*~~~
Tamer ile Ceren'i ve Tolga ile Mevsim'i görmek süperdi. Hele onları yeni ailelerini okumak harikaydı.
Kitaba dair tek isteğim Görkem ve Azra'yı evli mutlu çocuklu görmekti, keşke bir bölüm daha olsaydı da Görkem'i baba olarak okuyabilseydik dedim.
Neyse çok uzattım. Yazarın akıcı, yalansız dolansız entrikasız, yormayan ve aşkı gereksiz kıskançlıkla falan harcamayan yazım tarzını çok sevdim.
Tavsiye ederim. 5 puanlık değildi bu derecede yüksek beklentiniz olmasın ama bu kitap benim nazarımsa 4lüktü. Okumaktan zevk aldığım bir kitap oldu.
~~~*~~~
Çocukça oyunlarla uğraşmak istemediğim belki de ilk kişi Görkem'di. Oyunlar oynayıp eğlenmek istediğim biri değil, kalbini elde etmek istediğim ilk ve tek kişiydi.
~~~*~~~
Aşağıdaki sıraya göre okuyun :)
~~~*~~~
"Ne istiyorsun benden? Nasıl bu kadar acımasız olabiliyorsun? Halime bir bak Görkem. Ben kendimden vazgeçtim senin için. Ailemden, değerlerimden, her şeyden... sana olan aşkım kalmıştı bir tek, ondan da vazgeçiyorum artık."
"Gitmene izin veremem."
"Bunu ne hakla söyleyebiliyorsun? Kalmam için bir sebebim yok artık, anlamıyor musun?"
"Seviyorum," dedim alnımı alnına yaslarken. Gözlerimi yumup kokusunu içime çektim. "Bana ne kadar inanırsın bilmiyorum, ama seni seviyorum."
~~~*~~~
Yazarı : Zeynep Işıklar
Yayınevi : Müptela
Sayfa sayısı : 352
Kitabın tanıtım yazısı:
2. Baskısını yapan Mevsim'in yazarı Zeynep Işıklar'dan Azra Ve Görkem Birbirlerinden Uzak Durmaya Çalıştıkça İçine Düşecekleri Yangını Körüklediklerinin Farkında Değillerdi…
Soğuktu. Teni kadar soğuktu bakışları. Ardındakileri gizleyen, kendine dair en ufak bir iz taşımayan koyu kahve gözler... Vurulmuştum. Kendi iyiliğim için ondan uzak durmamı istemişti. Ardından beni öperken tüm benliğimi ele geçirdiğini fark edememiş miydi? Ona bağlanmış, kendimi dudaklarının tadında, teninin soğuğunda kaybetmiştim. Gözlerinin kenarlarına işlemiş gölgelerini yok etmek istemiştim. Sustukça taşlaşan kalbini eritmek... Oysa derin sessizliği değil miydi beni ona çeken? "Yok, Azra. Anlatacak bir şeyim yok. Gördüğün kadarım işte." Değildi.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın