~~~*~~~
Kadına baktığında dünya farklılaşıyordu. O, hareketlerini değil, duyguları onu yönetiyordu. Ve aslında bu korkması gereken bir şeydi. Çünkü bilinmeyen her zaman tehlike arz ederdi!
~~~*~~~
Bir sonraki ya da bir aşağıdaki yazıda, Biz kitabının yorumunu okuyacaksınız. Çok fazla beğendim kitabı ve işaretlediğim bir çok alıntı var. Görmezden gelemeyip hepsini olmasa da bazılarını sizlerle bu yazıda paylaşmayı istiyorum.
Ancak... yorum yazısını okumadıysanız şuraya da iliştirmek isterim ki bu kitabı okumak istiyorsanız önce Selvi Atıcı'nın Sen kitabını okuyun sonrasında Biz kitabını okuyun çünkü bu kitap Sen kitabındaki Demir'in ağabeyi Çelik'in kitabı :)
Biz kitabının yorumu için => TIK
Sen kitabının yorumu için => TIK
Alıntılara başlamadan önce şuraya Yıldız Tilbe'nin Delikanlım şarkısını bırakıyorum. Sebebi ise, Ahsen'in Çelik'e gönderdiği bir şarkı... okuyanlar sebebini bilir ;)
~~~*~~~
"Bir Türk kahvesi içer misin?"
Çelik gitmesi gerektiğini biliyordu. Bazı gerçekler vardı. Tabular, öyle gelmiş ve öyle gidenler vardı. Fakat tün bunlara ve kendisine rağmen tamamen ciddi bir ifadeyle, "Bu rüşvettir!" dedi.
O otururken, kadın dolap kapaklarını açıp kapıyordu. Aceleci tavrı Çelik'in dikkatini çektiğinde sordu. "Ne arıyorsunuz?"
Kadın, omzunun üzerinden hızlı bir bakış attı. Tamamen doğal bir ifadeyle, "Arsenik!" dedi.
~~~*~~~
~~~*~~~
"Bana Çarşamba gününe kadar yeni bir bakıcı bulman gerekiyor! Çünkü Cuma'ya kadar kadar annemin yanında kalacağım. Bu ha şartlarında Umut'u da yanımda sürükleyemem."
"İki gün kısa bir zaman ama elbette bulacağım!" Çelik'in ses kendinden çok emin çıkıyordu.
"Öyle olsa iyi olur, yoksa Umut'u da toplantılara sokmanız gerekecek. Çünkü birini bulamazsan ona sen bakacaksın!"
Çelik, Demir'e döndü. "Sana da bizi Süheyla yönetiyor gibi gelmiyor mu?"
"Bana, onunla tanıştığımdan beri beni yönetiyor gibi geliyor."
~~~*~~~
~~~*~~~
"Bu yemeğin olayı nedir?"
"Sana kur yapmaya çalışıyorum. Ve sen de benim tanıdığım diğer kadınlardan çok farklısın. Yumuşak karnını bulmaya çalışıyorum." Kaşlarını kaldırdı. "Başarabiliyor muyum?"
"Direk dansı da yapacak mısın?"
Adamın kaşları anında çatıldı. "Münasebetsiz!"
~~~*~~~
~~~*~~~
Aylardır evlerinde çalışıyordu e oyuncu tarafını daha yeni yeni fark ediyordu. Adamın katmanları vardı ve en kalın tabakada adamdan hiç hoşlanmamıştı. Katmanları tek tek soyduğundaysa içinden tanımadığı farklı adamlar çıkıyordu. Neşeli, yemek yapabilen, kimi zaman haylaz ve ilgi gösterdiği kadına karşı hiçbir şeyden sakınmayan! Yok canım! Bu kadar şanslı olabilir miydi? Çiğdem, hayatı boyunca şanssızlıkları, üzerine pike diye örtmüştü. Bu sadece bir yanılsamaydı.
Ve o da bu yanılmsamanın içine balıklama dalıyordu.
~~~*~~~
~~~*~~~
"O benim atım. Ama binmeyi istiyorsan..."
"İstiyorum. Ama sen de bu ata binersen!"
Adam, oldukça şaşkın bir şekilde ona doğru ilerledi. "Benimle mi binmek istiyorsun?"
"Kendimi sakatlamaktansa düşerken seni yanımda götürmeyi tercih ederim."
~~~*~~~
~~~*~~~
"Hayatımın etrafına çevrelediğim o yüksek çitler yıkılmış gibi! Bir şeyler dağılıyor ve ben, buna engel olamıyorum. Ya da istemiyorum. Sen huysuzluk yapıyorsun diye!"
Genç kadının ağzı balık gibi açılıp kapandı. Ve sonunda veryansın etti. "Herhangi bir şeyi kabullendiğin oldu mu? Kendinle o kadar meşgulsün ki benim de bir şeyleri yıkıp geçiyor olabileceğimi düşünmüyorsun!"
"Seni düşünmüyor olsaydım, daha en başta o geri adımı atmazdım. Ben sana hiçbir şey veremem!"
"Senden hiçbir şey istemedim ki! Senden başka!"
~~~*~~~
~~~*~~~
Adama aşık olmak planlarının arasında yoktu ve ona karşı duyduğu şiddetli hisler, gömülmeyecek kadar canlılardı. Sanki toprağın altından filiz verir gibi her gün daha fazla yeşeriyordu.
~~~*~~~
~~~*~~~
"Hayatımda hiçbir kadınla böyle oturmadım. Ya da ağız dalaşına girmedim. Ya da belirli sınırları aşmadım. Seninle yaşadığım her şey planların ve kuralların dışında gelişiyor. Şaşırtıcı olan ise benim tüm bu kuralsız gelişmelerden oldukça keyif alıyor olmam! Sen bana kapıyı gösterene kadar, bu huysuz, kibirli, kılın biri ama üst düzey yakışıklı adamı çekmek zorunda kalacaksın!"
"Kendini beğenmişi unuttun!"
"Seni kendimden daha çok beğeniyorum. Belki ondandır."
~~~*~~~
~~~*~~~
"Kendime gülüyorum. Cesaretime! Sana uzanmış olduğum öylesine inanılmaz ki; gerçek ve hayali birbirine karıştırıyorum."
"Siz bana uzanmadınız, hanımefendi! Ben sizin aklınızı çeldim."
"İyi halt ettiniz, Çelik Bey!"
~~~*~~~
~~~*~~~
"Aptal adam! Niye bana bunu yaptın? Niye?"
"Ne yaptım?"
"Beni kendine aşık ettin! Hem de kendine! İnanabiliyor musun? Çok kılsın!" Sonra gözlerinden damlalar düşerken, yüzü benzersiz bir acıyla eğildi. "Ben ne yapacağım şimdi? Çok kötü oldu. Şimdi senden nasıl ayrılacağım?"
Genç adam, titrediğine inanamadığı parmaklarını kadının saçlarının arasına daldırdı ve başını usulca okşamaya başladı. "Ayrılmak zorunda değilsin ki?"
çiğdem, onun sözlerini ya anlamadı ya da duymadı. "Ben ne halt ettim? Neden yoluma devam etmedim? Nasıl aşık oldum böyle? Off! Çok aşık oldum. Neden artık o sosyete kılı değilsin? Ya da neden, o en başta yüzüme bile bakmayan adam değilsin? O zaman sana karşı gelebilirdim. Bak şimdi yaptığına? Beni ne hale düşürdün? Üstüne üstlük, bir de yakışıklısın! Günah be! Yazık biz kadınlara!"
"Ya aynı haltı ben de işlediysem? Ya ben de sana aşık olmuşsam? Belki de kusurumu görmezden gelebilirsin? Sana kendimi adarım. Tüm ömrümü adarım. O kadar bencilim ki! Seni o kadar çok istiyorum ki... Elimdeki tüm gücü senin gözünü boyamak için kullanabilirdim. Ama ne yazık ki gözü boyanacak son insansın!"
"Kusur mu? Huysuzluğu kusurdan mı sayıyorsun? Sen gerçekten aptalsın. Tamam, biraz kasıntısın, kendini beğenmişsin, biraz da çekilmezsin... Bunlar kusur değil ki! O kadar çok erdemin var ki bunlar üstünü kapamak için üzerine yapıştırdığın nazar boncukları! Sen, çok özel bir adamsın Çelik Mızrak! Ve ben seni çok seviyorum. Maalesef!"
"Yarın, size bu sözlerinizi hatırlatacağım, hanımefendi. Yoksa her sözüne yürekten inanacağım ve benimle evlenebilmen için elimdeki her kozu kullanacağım."
~~~*~~~
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın