Kitabın yorumu için tıklayınız!
"Sana onu zorlamamanı söylemiştim."
Ajandayı kucağıma koydum ve kollarımı kavuşturdum. "Bu evlilikte bir çiçek aranjmanı gibi muamele görmeyi bıraktım, Damian."
"Sen bana narin bir çiçek gibi görünmüyorsun, Isa."
"Çünkü değilim. Ve kardeşinin bunu anlamasının zamanı geldi." Dudaklarımı birbirine bastırdım ve notlarıma geri baktım. "Peki ya müzik?"
"Caz dışında ne olursa. Luca nefret eder."
"Ne talihsizlik." Gülümsedim.
"Çok kötüsün." Damian kahkaha attı. "Hatırlat da asla seninle ters düşmeyeyim."
"Genelde ters tarafım yoktur, Damian. Görünüşe göre, sadece ağabeyin etraftayken ortaya çıkıyor."
"Kendimi bildim bileli seni sevdim, Luca. Aile'nin önünde senin tarafından öpülmek rüyalarımın gerçek olmasıydı. Ağladım çünkü mutluydum."
"Yani senin için çok yaşlı olduğumu düşünmüyor musun?" diye sorarak bana baktı.
"Luca, bebeğim, kaç yaşında olduğun umurumda değil. Hayatım boyunca başka bir adamı istemedim."
Ayağa kalktım ve yaklaşmasını izledim, bekliyordum. Tam önüme geldiğinde çenemi tutup başımı yukarı kaldırdı.
"Sana yalan söylediğim için özür dilerim," diye fısıldadım.
Burunlarımız arasında bir santim kalana kadar başını eğdi. "Ne hakkında?"
"Bana aşık olman hakkında," diye zorlukla dile getirdim.
Luca'nın dudaklarının kenarı yukarı kıvrıldı. "Ama yalan söylemiyordun, Isabella." Eli çenemden ayrılıp boynum ve göğsüm boyunca ilerleyerek aşağı indi, sonra belimden geçip kalçamın üstünde durdu. "Sana kazadan çok daha önce deli olduğumu anlıyor olmalısın."
Nefesim kesildi. Bir şey söylemek için ağzımı açtım ama hiçbir şey çıkmadı.
"Aptal gibi davrandığım için çok özür dilerim, Isa. Sana aşık olduktan sonra bile seni kendimden uzaklaştırdığım için." Belimdeki kolunu sıkıştırıp beni vücuduna bastırdı. "Çok genç olmandan korkuyordum."
"Yanılıyordun," dedim, mutluluk gözyaşları göz pınarlarımda toplanırken. Bu kelimeleri dudaklarından duyacağımı ummaya asla cesaret edemezdi.
"Biliyorum."
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın