0 ALINTILAR // Christina Lauren - Vahşi Kalpler

 

Kitabın yorumu için tıklayınız!

Lily'i o kadar çok sevmişti ki bu biyolojisini değiştirmişti. Şu anda burada dururken Lily'ye duyduğu sevginin hiç kaybolmadığını, vakumlanıp güvenle saklandığını anladı. Lily'nin varlığının yanında, kara sevdasının fiziksel anıları bir sel gibi serbest kalmıştı, hayata tutunmaya çalışırken kan dolaşımına adrenalin hücum ediyordu.

*****

"Seni unutabilmek için elimden gelen her şeyi yaptım," diye devam etti Lily ve Leo ona bakınca gözlerinin kapalı olduğunu gördü. "Kendimi farklı birine dönüştürdüm. İçki içtim, önüme gelenle birlikte oldum ve durmaksızın çalıştım. Önemi yoktu."

Leo aldığı nefesleri saydı. Tamamen gerginlik ve özlem doluydu; kelimelere yer yoktu. En sonunda ona, "Seni özlemek fiziksel olarak beni güçten düşürdü," diyebildi.

Lily dönüp gözlerinin içine baktı.

Leo bir süre daha ona baktıktan sonra bakışlarını kaçırıp başparmağıyla eklemlerini ovuşturduğu ellerini inceledi. "Zihinsel olarak hiçbir şey istemediğim bir yere gitmeliydim. Bir bakıma," dedi yavaşça nefes vererek, "her şeyi kapattım. Ama şimdi buradayım. Seninleyim. Demek istediğim, benim için önemlisin. Artık birbirimizi tanımasak da. Neye ihtiyacın olursa yanında olacağım."

*****

"İstediğin bu mu?" diye sordu Leo. "Çiftlik mi?"

Lily yavaşça nefes alıp kahve kupasında dalgın dalgın ritim tuttu. "Bunu istiyorum, evet. Çiftliğimi ve bir aile kurmayı istiyorum, atlarımı doyururken ve Nicole'e maaşını öderken param var mı yok mu diye endişelenmemek istiyorum. Bir kez olsun istediğim şeye sahip olmak istiyorum. Ya sen?" diye sordu. "Ne istiyorsun?"

Leo gülümsediğinde, Lily'nin neyin bu kadar komik olduğunu anlamadığından emindi ama yanıt onunkinin neredeyse tam tersiydi. "Hayatımın tepetaklak olmasını istiyorum."

Lily tekrar dönüp ona baktı. "Bu ne anlama geliyor?"

"Sen varsan, ben de varım."

Lily'nin ela gözleri yükselen güneşte altın tonlarında parladı. "Öyle mi?"

"Evet." Peşinden nereye olursa gidebilirim, diye geçirdi içinden Leo.

*****

Her şey nehirde sona erebilirdi ve ne uğruna? Biraz para için mi?

"Ne düşünüyorsun?" demeyi başardı Lily. "Bu çok aptalca."

Le geri çekilip elini yanağına ve saçına koydu. "Çiftliğini geri almanın nehirde biraz boğuşmaya değeceğini düşünüyoruz."

Lily her şeye rağmen alaycı bir şekilde güldü. "Bir an için orada boğulacağımı sandım."

Leo'nun ona bakışına, gözlerinin tüm hatlarında dolaşmasına bakılırsa, Lily onun da aynı şeyi düşündüğünü görebiliyordu. "Seni bir kez bıraktım," dedi ona. "Bunun tekrar olmasına izin vereceğimi mi sandın?"

*****

"Seni hala seviyorum," dedi Leo ona. "Geriye dönüp baktığımda, buraya hiç gelmeseydim, seni tekrar görmeseydim, yarı yaşanmış hayatıma devam edecektim." Leo bir adım yaklaşıp aralarındaki boşluğu nazikçe kapattı. "Senin de aynı şeyi yaptığını görebiliyorum, Lil. Sadece günü geçiriyorsun."

"Leo..."

"Hester'da muhtemelen benim için bir hayat yok ama bulmaya çalışmak istersen, başka bir yerde ikimiz için bir hayat var."

Lily sessiz geçen birkaç saniye boyunca ona baktı. "Bu çılgınlık. Beni sadece bir haftadır tanıyorsun."

"Seni beş ay bir haftadır tanıyorum, arada biraz boşluk var."

Lily gözlerini kapayıp yüzünü yukarı çevirdi. "Hayatımı bir daha kimsenin etrafında şekillendirmeyeceğimi anlamanı istiyorum. Her günümü bir başkasının berbat kararları belirledi ya da içinde bulunduğum şartlar bir başkasının berbat seçimleri yüzündendi. Katı olduğumun farkındayım ama öyle olmak zorundayım. Sana uygun şeylere uyum sağlayacak şekilde eğilip bükülemem."

"O zaman benim eğilip bükülmeme izin ver," dedi Leo. 

Lily ona bakakaldı. "O ne demek?"

"Hayatının nasıl olması gerektiğine karar vereceksin ve ben de ona uyum sağlamanın bir yolunu bulacağım demek."