İlk çıktığında aldığım - yani 2018 yılında - ve okunmayı bekleyen kitaplar arasına giden Aramızdaki Mesafe'yi ani bir kararla aldım elime ve okudum. Açıkçası kitabı neden bu kadar beklettim hiç anlamadım ama daha fazla bekletmeden okuduğum için de memnunum :)
Yazarın ülkemizde yayınlanan başka kitapları var mı bilmiyorum açıkçası, başka kitapları çıksa okur muyum onu da bilmiyorum ama şans verebilirim de ruh halime bağlı.
Bence yapılan yorumlar kadar kötü değildi. Evet eksiklikleri ve elbette olmamış diyeceğim yerler vardı ama yerin dibine sokulacak, vakit kaybı denilecek bir kitapta değildi benim nazarımda. Ki böyle yorumları çok okudum.
Yoğun, yorgun ve usanmış olduğunuzda, hafif çabuk okunan, yormayan bir şeyler okumak istediğinizde okunabilecek bir kitap. Zaten çabucak da biter. Beklenti yükseltilebilecek kitaplardan değil anlayacağınız.
Kitabın kısaca konusuna değinmek gerekirse; Caymen, henüz 17 yaşında annesine porselen bebek dükkanında yardım eden, kıt kanaat geçinen hatta haberi olmasa da dükkanı batmanın eşiğinde olan, okulu ile dükkan arasında mekik dokuyan bir genç kızdır. Bir gün dükkana bir genç giren, kıyafetlerinden ve tavırlarından buram buram zenginlik kokan ve ona göre davranan Xander... büyükannesi için bebek bakarken Caymen'den yardım ister ve genç kızın alaycı tavrı ve yaklaşımı ile Xander'in dikkatini çeken Caymen ikilinin önce arkadaşlık sonra da aşka yelken açan bir tanışmaya sebebiyet verir. Ancak Caymen'in yaşadığı dünya ile Xander'in yaşadığı dünya oldukça farklıdır ve buna rağmen beraber olup olmayacaklarının tereddütlerini yaşarlarken bir yandan da geleceklerini kurmanın peşindediler. Ah bir de Caymen'in annesinin sırları da gün yüzüne çıkmak üzeredir. Caymen'in bütün bunlarla baş edebilmesi, aşkına sahip çıkma çabasını okurken aynı zamanda Xander'in da dünyasını okuyoruz.
Öncelikle şunu söylemem gerek ki okuduğum yorumlarda hep karakterlerin yaşları 17 olmasına rağmen davranışları daha büyük yaşmış gibi olduğuydu. Evet, öyleydi... sanki üniversite öğrencisi gibiydi halleri ama yaşlarını önemsemeden okuduğunuzda bu durum gözünüze çok batmaz. Şahsen ben öyle yaptım. O zaman çok daha rahat aktı kurgu.
Bunun yanı sıra Caymen'in hep zengin fakir detayları üzerinde duran tavırları ve bunu dile getirmesi rahatsız ediciydi. Kitabın 100 kelimesinden 60 kelimesi zengin olması rahatsız etti. Azıcık abartmış olabilirim ama her sayfada en az 2 kere geçiyordur muhtemelen...
Bütün bunların yanında Caymen'in alaycılığı, cümleleri eğlenceliydi. Xander'in başta anlamaması sonra alıştığında eşlik etmesi de öyle... İkilinin aşka giden yolculuğu da öyleydi. Farklı hayatlara ait olsalar da hayatlarını iç içe geçirme çabaları da öyle...
Bütün bunların yanında Caymen'in annesinin sırrı... kitabın sonunda açıklanması ve bunun getirisi... başka yazar bunu daha detaylı yazardı hatta bazıları da baya dramatize edebilirdi durumu ama yazar hem kısa kesmiş hem de oldu bittiye getirmişti. Bu durum çok üstü kapatılmış hissi verdi bana ne yazık ki. Tamam dramatize edilmesini istemem ama yine de azıcık detay fena olmazdı.
Aslında bakıldığında kitapta birçok detayda yarım kalmışlık hissi veriyordu ama okurken bunu pek önemsemiyorsunuz tek rahatsız edici şekilde göze batan sonu oluyor. Annesi hakkındaki gerçekler için detay isterdim.
Yorumun başında da dediğim gibi çok beklentiye girmeden, yoğun bir tempodan sonra okunacak çerezlik bir kitaptı. Benim nazarımda 5 üzerinden 3'lüktü.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın