Winter Renshaw'ın Amato Kardeşler serisinin ikinci kitabı Umursamaz'ı da bitirdim. Çok çabuk okunan kitaplar olmasını aşırı derecede çok sevdim. Bu kitap ilkine göre daha akıcı geldi bana nedense :)
Akıcı, sıkmayan, yormayan, gereksiz uzatmalardan sakınılarak yazılmış bir kitaptı. Üstelik uzatılması istenilse çok güzel uzatılırdı çünkü ona müsait çok fazla sahnesi vardı kitabın ancak yazar uzatmamış tadında bırakmış ve ben bunu çok sevdim açıkçası. Çünkü gereksiz uzatmalar bir yerden sonra duygulardan uzaklaşılmasını da sağlıyor bence.
İkinci kardeş Dante'nin hikayesiydi bu kitabı ve boşanmış ve kendinden büyük bir kadınla aşkını anlatıyordu. Evet, toplumumuzda ve hatta birçok yerde erkek büyük kadın küçük olma diye bir tabu vardı ve bu kitap bu tabuyu çok fena yıktı geçti, sevdim bunu ;)
Kitabın kısaca konusuna değinmek gerekirse; Maren, uzun yıllardır süren evliliğini bitirmiş ve boşanmış iki çocuk annesi bir kadındır. Arkadaşlarıyla bir akşam 'boşanmayı' kutlamak için çıktıklarında barın karşısından onu radarına almış bir genç adamla - Dante'yle karşılaşır her ne kadar bu durum ona göre olmasa da ve anne tarafı ve karakteri tek gecelik ilişkilere ters düşse de arkadaşının yardımıyla bir şekilde Dante, Maren'ın telefon numarasını alır. O gece mesaj atan ve reddedilen Dante asla pes etmeyerek Maren'in peşini bırakmaz. Maren ise kocasından uzun zamandır ihmal edilen tarafının genç adam tarafından tatmin ediliyor olmasından ve onun ısrarlarıyla arkadaşlığa başlarlar. Bu arkadaşlık sevgililiğe doğru giderken ikisinin de önüne engeller çıkar. Birinin eski kocası birinin de eski nişanlısı... ve bir de çocukların tepkileri... bütün bunlara rağmen aşklarını yaşayıp yaşayamayacaklarını okuyoruz.
Dediğim gibi öyle sahneler vardı ki uzatmalar yapılabilir, entrikalar kurulabilirdi ama yazar bunu yapmamış. Karakterleri ayırdığında bile uzun süreli, triplerle ve intikamlarla dolu bir ayrılık yapmamış mantıklı ve yetişkin insanların davranışlarında olması gerektiği gibi davranmalarını sağlamıştı. Bu durum hoşuma gitti.
Üstelik Maren 35 yaşındaydı ve boşanmış iki çocuk annesi bir kadındı. Dante ise henüz 27 yaşında bir genç adam... aradaki yaş farkı tam tersi olsaydı birçok toplum tarafından hoş karşılanabilir bir durumken bu şekilde olunca nasıl da tepki gösterilesi bir şey oluyor. Halbuki çok normal bir durum. Yazarın bu kaleme alış biçimi özellikle bu yüzden hoşuma gitti. Sevdim böylesine bir detayı.
Bir kez daha Amato kardeşlerin birbirleriyle iletişimlerini gördüm ve bu durum çok hoşuma gitti.
Maren'in anne tarafı, çocukları için yapabileceklerini okumak çok güzeldi. Hep mantıklı ve gerçekçi tarafı olması da daha fazla hoşuma gitti çünkü ben mantığı duygularından her zaman bir tık daha ağır basan bir insanımdır bu yüzden böyle karakterler okumayı çok sevdim.
Maren'in kocası ve onun yeni eşi tam bir pislik çıktı. Eee kaybedilince değeri anlaşılıyor insanın ama o tren artık kaçtı ;) hak ettiklerini buldular.
Bu kitapta da Dante'nin Maren'in iki oğluyla arasındaki ilişki çok güzeldi. Yazar karakterlerin çocuklarla olan ilişkilerine değinmesi çok hoşuma gitti. İlkinde de vardı bunda da vardı bu durum ve üçüncü kitapta da olmasını bekliyorum.
Sanırım Amato kardeşlerin kalabalık kardeş olarak büyümelerine ithafen yazılmış bu detaylar ama aşırı hoşuma gitti.
Genel olarak sevdiğim, çabuk okudum ve dizilerden kopup kitaplarıma geri döndüğüm bir seri oldu. Ama bu kitabı daha çabuk okudum ya kısa olmasından ya da iş yoğunluğumu biraz azalttığımdan mı bilemiyorum ama daha çabuk okudum ve hemen bitti.
Kitap kesinlikle +18'di. Tutkulu sahneleri ve açık açık yazılmalar çok vardı bu yüzden erotizm okumaktan rahatsız oluyorsanız okumayın derim. Ayrıca aşırı beklentiyle okunmazsa sevilir bu kitapta.. Benim nazarımda 5 üzerinden 4'lüktü.
Şimdi sırada üçüncü kitap var :) Bakalım onda beni nasıl bir aşk hikayesi bekliyor ;)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın