Yıl bitmeden bir Noel kitabı okudum. Muhtemelen diğer Noel kitaplarımı ocak ayına serpiştireceğim çünkü yayınevleri bu sene Noel kurgusu konusunda çok geç kaldılar. Sizler de öyle düşünüyor musunuz? Bu sene yıl bitmesine bir hafta kala bütün yayınevleri kitaplarını çıkarmaya başladı. Artık ocak ayında çıkarırlar diye düşünüyordum. Eğer aralık ayının başında çıkarmış olsalar da buralar bol bol Noel kitabı yorumuyla dolu olurdu. Neyse en azından geldiler de birkaç tane yeni hikaye okuyabileceğiz.
Noel'de Buluşalım, seri değil. Bağımsız ve tek bir kitap dolayısıyla seri gibi düşünmeyin. İçerisinde çok yoğun bir aşk ya da cıvıl cıvıl Noel teması da beklemeyin. İzlediğimiz ya da diğer okuduğumuz Noel kitaplarından farklı bir kurgusu var.
Yetişkin içerik yok dolayısıyla yaş sınırlaması konulmasına gerek yok bu kitap için. Herkes rahatlıkla okuyabilir kitabı.
Kitabın kısaca konusuna değinmek gerekirse; Stella, henüz 17 yaşındayken çocukluğundan beri tanıdığı ve aşık olduğu 18 yaşındaki Henry ile kimseye haber vermeden evlenirler. Aralarındaki aşkı bütün kasaba ve aileleri de bildiği için bu onlar için bir sorun oluşturmaz çünkü her ikisi de aşırı mutlu ve iyi bir hayatları vardır. Her ikisinin de hayali çocuklu ve kendi çiftlik evlerinin olduğu bir hayattır. Ancak Stella çocuk sahibi olamayacağını öğrendiğinde ve henüz 17 yaşında olduğu için evliliği fes ettirir ve kabul gördüğü üniversiteye giderek Henry'i terk eder. Aradan geçen 13 yıl içinde bir tıp dergisi yazarı olan Stella, babasının ölümünden sonra ilk Noel'i annesinin yalnız hissetmemesi kasabaya geri döner. Şimdi babasının özlemi, annesinin yalnızlığı ile baş etmeye çalışırken bir de öfkeli ve agresif bir Henry ile karşılaşması hayatını iyice karmaşaya sokar. Çünkü aradan geçen onca zamana karşılık Henry'i unutamamış ve hayatına giren her adamda onu aramıştır. Ancak Henry, artık eskisi gibi bir adam değildir. terk edildikten sonra içine kapanan ve hayata dair bir amaç arayan Henry, orduya yazılmış ve savaşa gitmiştir. Yaralanması üzerine dört yıl önce geri dönmüştür ve yaralanmanın yan etkisi olarak geçmişe dair hiçbir şey hatırlamamaktadır. Buna Stella ile ilgili olan anılarının bazıları da dahil. Stella'nın terfi almak ve ödül almak için son makalesini tamamlamak amacıyla görüştüğü doktorun makalesine yardımcı olabilmek için gözlem yapmasına izin veren hastanın Henry olması işleri daha da karmaşık hale getirir. Çünkü Henry'nin durumunun farkına varan ve parça parça anılarla idare edip adlandırmaya çalışan Henry, Stella'ya dair hatırladığı şeylerde genç kadının kendisi için önemli olduğunu hisseder. Bütün bunlarla baş etmesi gereken Stella'nın bir yanda çok istediği terfi, bir yanda da hem annesi hem Henry ve kasabada kalma isteği çakışınca karar vermesi gereken çok büyük bir karar vardır.
Öncelikle yorumun başında da dediğim gibi, kitap tam Noel heyecanını, cıvıl cıvıl romantizmi hissettiren bir kitap değildi. Daha çok dram içerikliydi. Öyle bir beklentiyle okursanız kitabı daha çok sevebilirsiniz.
Kitaptaki tıbbi terimler, araştırmalar, bilimsel amaçla yapılan gözlemler hoşuma gitti. Severim bu tür şeyleri sanırım üniversite zamanımdan beri okuduğum makalelerden kaynaklanıyor bu tür detayları sevmem. Çok aşırı detaylı değil, sadece gözlemlerde geçen bir şey, kitap içeriğinde geçen bilimsel kısımları toplasanız 2 sayfa yapmaz ama yine de sevdim o kısımları.
Stella'nın kariyerine odaklı olması, kendini bulma çabasında olması, başkalarının mutluluğu için göze aldıkları güzel anlatılmıştı. Kendi çocuğu olmadığını öğrendiği için sevdiği adamı terk etmesi, ona bir açıklama dahi yapmadan terk etmesi sinir bozucu olsa da kendince sebepleri vardı ama yine de kusuru bakmasın haklı bir hamle değildi.
Hatta okurken Henry sana ters davrandığında suçlu mu? Sen sebep vermeden arkanı dönüp gittin modunda da oldum. Hatta Henry'nin orduya yazılma sebebi, orada yaşadıkları, askerlik ona göre değilken bile onun bunu tercih etmesi, yaşadığı kaza, ondan sonraki zorlukların da sebebi sensin ama neyse dedim hep.
Henry ise... güzel sevmiş adam resmen... gerçi hala güzel seviyormuş. Aşk kısmı kitapta yeterinde yoktu ama olan kısımlar da güzeldi. Kitaptaki en iyi karakter bence Henry'ydi.
Henry'nin yaşadığı hafıza kaybının yarattığı öfke ve agresiflik çok normaldi. Düşünsenize hayatınızın belirli bir kısmı yok sizde... bunun verdiği acı... çok!
Henry'nin tedavi süreci, Stella ile olan iletişim güzeldi. Zaten Henry'nin parça parça hatırladıklarını Stella ile paylaşması, sonrasında tamamen hatırlaması da güzeldi. Zaten asıl Noel havasını kitabın sonu veriyordu. Orada da Henry her şeyi hatırlamış, Stella ne yapacağına karar vermiş, annesi kendisine yeni bir uğraş bulmuş, hayatları normale dönmüş olması güzeldi.
Bunun haricinde başta söylediğim gibi beklediğin Noel kitabı bu değildi açıkçası. Noel heyecanı ve telaşı yoktu. Beklediğimiz o romantizm de yoktu. Kitap daha çok karakterlerin kendilerini bulma, yaşadıkları kayıplardaki yas süreci, yeni bir yol çizme moduyla, Stella'nın ve Henry'nin ilişkisine, hikayesine değiniyordu. Bir de Stella'nın havaalanında bulduğu Noel Elmas'ı adı altında mavi bir elmasın doğaüstü gücüne... Evet... yazar azıcık sihirli bir dokunuş yapayım demiş... bence gereksizdi.
Kitapta Stella'nın babasının devamlı sesini duyması da abartılı geldi. Tamam sanki ondan güç alıyormuş gibi hissettirmeye çalışılmış ama olmamıştı bence.
Geçmişe dönmeler vardı... Stella'nın geçmişi hatırlamaları, anıları... güzeldi ama geçişler çok yetersizdi. Bir anda okuduğum sahne geçmişe gidiyordu ve kopukluk oluşturuyordu. 'Stella bir anısını hatırladı' yazıyor ve geçmiş anı anlatılıyordu... Kopukluk yaratıyordu.
Neyse çok uzatmayayım, kitabı gömüyormuşum gibi hissettim. Kitapta sevdiğim kısımlar gibi sevmediğim kısımlarda vardı. Ama sanırım sevmediğim kısımlar daha çoktu.
Ağır ve monoton ilerliyordu. Zaten dram ağırlıklıydı. Duygu kısımlarında eksiklikleri vardı. Noel teması beklentisini pek karşılamıyordu. Sahnelerde kopukluklar oluşturan detaylar vardı. Ama bunun yanında karakterleri, durumlarını kabullenmeleri, olayları ele alış biçimleri, gereksiz tripleri ve kavgalarının olmayışını da sevdim. Değişik bir şekilde aşkın arka planda olmasını da sevdim ama ön planda olmasını da çok isterdim. Aslında şöyle bir bakıldığında bu kitap daha uzun ve daha sağlam yazılsaydı daha güzel olabilirdi ama kısa bir hikaye olması çok hızlı geçişlere neden olmuş gibiydi.
Kitaba dair puanım 5 üzerinden 2,5 olacaktı ama değişik bir şekilde sevdiğim kısımlardan dolayı o haksız bir puan gibi hissettiriyor bu yüzden 5 üzerinden 3 veriyorum. 🌟🌟🌟
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın