Çok çok severek okuduğum bir kitap okudum. Kitabın yorumu bir aşağıdaki postta var. Ancak şunu söylemeliyim ki çok iyi bir kurguydu.
Beklentimi karşılayan ve her bir cümlesiyle de karşıladı beklentimi.
Zaman zaman hepimizin en azından bütün kadınların düşündüğü veya yapacaksın işte bunu dediği şeyleri yapan bir kadın vardı karşımızda bu yüzden de çok sevdim kitabı.
Bu tür kitapları okumayı severlere tavsiyemdir kesinlikle.
İki noktadan sizinle alıntı paylaşacağım, biri Scarlett diğeri de Carly ile ilgili... biri cinayetleri işleyen bir kadın diğeri de böylesine bir tacize maruz kalmış genç bir kadın...
İşte sizlere iki alıntı bırakıp kaçıyorum.
Bu arada kapak tasarımı, yazım puntolarını falan çok sevdim. Çok kolay okunuyordu ;)
"Flörtleşmesinin ona saldırması için bir bahane olduğunu mu düşünüyorsunuz?"
"Ben kesinlikle böyle bir şey söylemedim." Dekanın sesi bir politikacı gibi düz ve tarafsız. "Ama yine de gönderdiğiniz sinyallere dikkat etmelisiniz."
Allison korkutucu biçimde sakin, çenesi kilitlenmiş durumda. Başını eğmiş, gözünden bir damla yaş kucağına düşüyor, eteğinin kırmızı kumaşında siyah bir lekeye dönüşüyor. Kendini bir anda tutmakta ne kadar zorlandığını görmek daha da öfkelendiriyor. Yeterince şey yaşadı ve bunlarla uğraşmaması gerek aslında. Dekanın ona yardım etmesi gerekiyor, Allison'ı suçlaması değil.
"Yani bu mudur?" Oturduğum yerin ucundayım şimdi, kaslarım o kadar sıkışmış durumda ki. Allison bileğimi tutuyor. "Carly, hayır. Gerek yok."
"Hiçbir şey yapmayacak mısınız? Hiç yardım etmeyecek misiniz?"
"Bu sizin için bir derse dönüşebilir," diyor dekan. O kadar mantıklıymış gibi konuşuyor ki dişlerini dökmek istiyorum. "Bunun için kimsenin hayatını mahvetmeye gerek yok."
*****
"Eğer bu adamları öldüren birileri varsa, söylemeliyim ki... " Mina gözlerimin içine bakıyor. "Onlara neredeyse hayranlık duyuyorum."
"Hayranlık duymak mı?" İşte her zaman bunu duymak istemişimdir. Ama eminim ki eski eşinin boğazını kesen kişinin elini tuttuğunu bilse çok farklı hissederdi.
Mina elimi sıkıp kucağına çekiyor. "Her neredelerse, kenarda durup da erkeklerin yedikleri boklardan kurtulmalarını izleyip durmuyorlar. Bir şeyler yapıyorlar."
Ona her şeyi anlatmak istiyorum; Kinnear'ı, Dylan Hughes'ü, öldürdüğüm tüm diğer adamları, geçmişteki utangaç kızı ve kendisini nasıl bir silaha dönüştürdüğünü. Onun gözlerinin içine bakıp şöyle demek istiyorum: Benim, o benim, hepsini bizim gibi kadınları korumak için yaptım. Geçmişte de yaptım, yine de yaparım.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın