"Ne?" Dudaklarımı büzdüm. "Beğenmedin mi? Senin için yaptım.. Sarışınları sevdiğini duydum."
"Beni mi düşünüyordun?" dedi yavaşça.
"Her gün, her saat. Bir mantar ya da başımın etrafında dolanıp duran bir sinek gibi hep benimlesin."
*****
"Sana neden dokunmadığımı bilmek ister misin?"
Başımı hayır dercesine salladım.
"Çünkü dokunursam durmam. Gözlerindeki o güzel ateşi söndürene kadar durmam." Bakışları öfkeyle parladı. "Bir daha kendini benimle aynı odaya kapatma, Gianna."
*****
"Üç yıl ortadan kaybolduktan sonra geri gelip benden nasıl bir şeyler istersin? İlgini uzun zaman önce belli ettin, Allister. Sana asla cevap vermeyeceğim. Buna alışsan iyi olur."
Soğuk gözleri göğsüme ok gibi saplandı. "Bir şeye ihtiyacın olursa beni ara sözünün neresini anlamadın?"
Nabzım ritmini şaşırdı. Bir yanım o geceye geri döndüğümüze inanamıyordu.
"Hadi oradan! Bir kadın bir erkekten iki hafta içinde haber alamazsa, resmi net bir şekilde görür." Aklımdaki duvarların içinde bir başka yanıt vardı: Yanımda değildin. Sen de herkes gibi yanımda değildin.
*****
"Üç yıl önce senin için geri dönecektim, Gianna."
Küçük gülümsemem anında kayboldu. Şokla sarıldım. Bazen hiç umulmadık bir anda o kadar açık sözlü oluyordu ki, bu nefesimi kesiyordu.
"O iki hafta boyunca Moskova'daydım. Ama bilseydim, durdururdum. Evliliğini durdururdum." Mezarlığa, kocamın tabutunun bulunduğu yere baktı. "Bunların hepsini durdururdum."
Ciğerlerim sıkıştı. "Beni kurtarmak senin sorumluluğun değildi."
Bakışları kendinden emindi. "Yine de kurtarırdım."
*****
Ellerimi göğsünde gezdirdim. "Büro için ne yapıyorsun?"
"Benden ne yapmamı isterlerse."
"O zaman... diyelim ki yandaki yaşlı teyzenin dairesini ateşe vermeni söylediler."
"Dairesini ateşe verirdim."
Yutkundum. Bir sonraki sorum azıcık nefes nefese çıktı. "Diyelim ki sana beni öldürmeni söylediler."
Gözlerine baktım.
Sahiplenici mavi alevlerle karşılaştım.
Ve neredeyse belirsiz bir şey daha vardı.
Eli boğazımı tuttu ve başparmağı nabzımı okşadı.
Ardından hafifçe sıktı. "Reddetmek zorunda kalırdım."
Bir sonraki nefesimle ciğerlerimdeki baskı yok oldu ve dudaklarıma küçük bir gülümseme yerleşti. "Çok eğlenceli biri olduğum için mi?"
"Benim olduğun için."
*****
"Neden bu konuda mantıklı olan tek kişi benim?"
"Çünkü sen hiçbir zaman bu ilişkiye kendini benim adadığım kadar adamadın." Bu sözlerin ardında bir duygu yok oldu. Sadece acı gerçek vardı. Yine de gözlerinde yumuşak ve yürek burkan bir ifade titreşti. Daha önce kendimde gördüğüm bir şey. Karşılıksız kalmış bir şey.
"Bunun benim için yeni olduğunu söylediğimde, konu sana gelince düşünemiyorum demek istedim. O sözleri söylememeliydim, malyshka. Birinin sana dokunduğunu, seni benden aldığını düşünmek..." Bakışları karardı. "Deliriyormuşum gibi hissettiriyor."
*****
"Tanımadığım ir adamla daha evlenemem."
Sesi sert ve keskin bir şeyle doluydu. "Sana kendim hakkımdaki kimseye söylemediğim kadar çok şey anlattım."
"Bu seninle evlenmem için yeterli bir sebep değil, Christian."
"İyi." Başını salladı, gözleri karanlıkla parlıyordu. "Peki ya seni seviyorum desem, Gianna? Çünkü sanırım seni gördüğüm andan itibaren seviyorum. Artık bu dünyada olmasaydın ben de bu dünyadan kurtulmanın bir yolunu bulurdum desem?"
Kalbim durdu.
Soğukluk yok oldu.
Ve sonra içimde bir ateş yandı.
Sessizlik içinde birbirimize baktık. Sesindeki şiddeti tenimde hissetmiştim.
"Ciddi değilsin," diye soludum.
"Söylediğim her kahrolası kelimede ciddiyim."
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın