0 ALINTILAR // Melekber Deniz - Deniz'in Sesi

Kitabın Yorumu İçin = TIKLAYINIZ!

"Deniz! Güven yamanmış bir sökük gibiymiş. Yırtıldığı yerden ne kadar güzelce dikilirse dikilsin dikiş izin daima kalırmış. Yani bunu söylüyorum çünkü güvenilmemeye alışık değilim ve son bir saattir seninle geçirdiğim vakitten oldukça hoşnutum. Bunu heba etmeyi göze alamam. Sana karşı her anlamda dürüst olmak istiyorum."

Deniz güvenle ilgili bu sözü boşandığı gün, duruşma salonundan çıktığında artık kocası olmayan adamdan duymuştu ilk kez. Ama o şöyle devam etmişti. "Ben de sende böyle bir iz bıraktım işte."

*****

"Seni ilk kez gördüğümde tutuldum gözlerine. Sandığının aksine seni ilk kez havaalanında görmedim. Göreve başladığım ilk gün sen adliyeden ayrılıyordun. Gözlerin dışında neredeyse hiçbir yerin görünmüyordu. Kim olduğunu bilmediğim gibi kimseye de soramazdım ama yeni bir soluk gibi sadece senden bir anlığına etkilendim diye düşündüm. Havaalanında arabama bindiğin o gün iş çıkışı yorgundum, annemle bunalmıştım ve bana memleketimi hatırlatan o masmavi gözler yine karşımdaydı." Söylemek istediği öyle çok sözü vardı ki ardı ardına yutkunamazsa boğulacaktı. "Bembeyaz karların içinde bembeyaz giyinmiştin ve bu kez o deniz gözlere aramızda bir şeyler olur mu olmaz diye hesaplamadan kapıldım gittim. Karlar ince kumdan kumsaldı ve ben sanki güneşin sıcağını çekmiş bedenimle az sonra koşarak denize dalacaktım."

*****

"Cesaret sanılanın aksine her zaman iyi sonuçlanmıyor. Cesur olan değil aptal olmayan kazanıyor bu hayatta. Sen cesur olduğumu, sana öylece açıldığımı sanıyorsun ya hani, yanlışsın Furkan Hakim. Ben, karşımdaki sen olduğun için cesurum. Yanımda duran sen olduğun sürece cesur kalabilirim. Sen benim iyisiyle kötüsüyle, günahıyla sevabıyla sıradan bir insan olduğuma inanırsan ve..." o esnada baştan ayağa bedenini işaret etmiş, avuçlarını son durağı kalbi olmuştu. "... bana güvenirsen cesur kalacağım. Mükemmel bir kurgu değilim, pek çok hatadan meydana gelmiş bir gerçeğim."

*****

"Furkan..." Dudaklarına eğildiğinde sıcak yaşlarını ona bulaştırmıştı. 

"Bunun bir ilerisi evlilik teklifi Mavişim ve çıkma teklifi gibi böyle kuru kuru yapmayacaksın herhalde. Bir organizasyonu geçtim, önümde diz çöküp kadife kutudan yüzün bile çıkarmadın."

Deniz akan gözyaşlarına rağmen kahkahalarla gülerken az önce niye ağladığını unutabilirdi ama sıcacık eller buna müsaade etmedi. 

"Çok fenasın!" Bir an gülerken yine hüzün çöken yüzüne anlam veremedi Furkan. Ta ki "Benimle evlenmek ister misin ki?" diyene dek.

"Neden istemeyeyim ki?"

*****

"Yepyeni bir defteriz biz. Kapağını açıp açıp kapatıyorsun bir süredir. İlk sayfalar öyle akıcı ki devamında tıkanmanı anlıyorum. Daha iyisini yazmaya, ilkinin üstüne koyarak kusursuzca devam etmeye çalışıyorsun ama kim kusursuz ki? Neden yazdıklarımız mükemmel olmak ve bizden başkasını memnun etmek zorunda? Bu bizi hikayemiz ve istemezsek kimseye okutmak zorunda değiliz. Tek nüshası bizde deniz gözlüm. Bırak karalayalım. Bazen kelimelerin üstünü çizelim. Gerekirse silgi çöpleriyle dolsun ama yazmaktan vazgeçmeyelim. Baktık çok yanlış oldu, biz bile okuyamıyoruz, o sayfayı yırtarız. Hemen arkasında bembeyaz, tertemiz boş bir sayfa karşılar bizi. Gizlice okumaya yeltenen olursa önce gözlemleriz. Okuduğundan ne anlıyor, anladığı yüzüne nasıl yansıyor ince ince hesap eder, bizim hesapla tutmayanı biz de hayatımızda tutmayız."