Kitabı okurken sizler için uzunca bir alıntı paylaşmıştım. Hem de Doğan, Tahir, Tamer ve Akın'ın içinde olduğu bir alıntıydı bu. Malum biz bu adamları çok özledik ve hafiften bir özlem giderme alıntısı olsun demiştim. O alıntıyı okumak için TIKLAYINIZ!
Şimdi kitabı bitirmiş, yorumumu yazmış biri olarak kitapta es geçmeye kıyamadığım diğer alıntıları da sizlerle paylaşmak istiyorum. Ama bir kere daha diyorum ki bu kitapta serinin diğerleri kadar güzeldi ve inanılmaz derecede özlemişim ghost ekibini, bu yüzden okurken nasıl mutlu oldu anlatamam. Bu seriyi ve Fatih Hocanın diğer kitaplarını da mutlaka okuyun derim ben :)
Alıntılara geçmeden önce şuraya seri bilgisini de bırakayım, sonra da alıntılara başlayayım =)
Tutku Serisi'nin Sıralaması
Karmen örtüyü göğsüne kadar çekmişti. "Çok seksi bir pijaman var," dedi gülümseyerek. İki parçadan oluşan oldukça sıradan bir pijamaydı aslında.
Genç kadın onu ok önemsemiyormuş gibi gibi mırılandı. "Anneyim ben! Seksi olmam gerekmiyor."
"Bana yine de seksi geldn." Gözleri son düğmesine kadar iliklenmiş pijama üstünde gezindi. "Nefes alambiliyor musun peki?"
"Alabiliyorum. Sen de hala almak istiyorsan çok konuşmamanı tavsiye ederim. Özellikle seksiliğim hakkında!"
Hakan tatlı bir şekilde gülümsedi. "Sevişirken birisinin kollarında ölmek istersem, emin ol o kadın sen olursun."
*****
"Bazen ölmek istiyorum Haliyle... Hayatım bok gibi!"
"Bunu herkes ister Boşveradımı... Önemli olan zorluklaa karşı direnip hayata daha güçlü tutunmak! Çok gençsin. Hayatına yeni bir başlangıç yapabilirsin."
Genç kadın ona baktı. Ay ışığının aydınlığında, adamın esmer cildinin pırıl pırıl olduğunu gördü. Kemikli yüz hatlaırnın farkında olmadığı bir ilgiyle süzdü. Bu kadar güzel dudakları olan bir erkeği daha önce görmemişti.
"Sen benim başlangıcım mı olacaksın sence?" diye fısıldadı. Gözleri birden muzipçe parlamıştı.
"Ben değil ama belki bu gece, senin için yeni bir başlangıç olabilir."
*****
"Hiç hoşlanmadım!"
Karmen biraz şaşırmıştı. "Anlamadım?" diye sordu yine gülümseyerek. Elleri geniş omuzlardaydı. Muziğin ritmine uyarak dans etmeye başlamıştı.
"Gülümsediğin zaman gözlerinin içi ışıkla doluyor."
"Ya?" Genç kadının kaşları hafifçe kalktı. Ne diyeceğini bilememişti. Gülümsemesi biraz azaldı. "Niye hoşlanmadın peki? Bana suratsz diyordun?"
"Benim karanlık ruhumu bile aydınlatacak kadar parlak bakıyorsun çünkü."
*****
"Ölmek üzere olan, geleceği olmayan bir adam da sana göre değil sanırım."
Karmen gözlerini acıya yummamak için kendini zor tuttu. Bu acı, onu tekrar gördüğünden beri yüreğini deşip duruyordu. Önceleri çok azdı. Onun hasta olmasını, yakında ölebilecek olmasını çok umursamamıştı. Hatta bu gözüne ilahi adalet gibi gelmişti. Fakat şu anda yüreği upuzun bir bıçakla deşilmiş gibiydi. Dudaklarını sıktı. Onun için hala üzülmesine anlam veremedi.
"Seni sevseydim..." diye fısıldadı yavaşça. Sesi tereddütlüydü. Ne söyleyeceğini tam bilemiyor gibiydi. "Seni sevseydim hasta olmanı önemsemzdim!" diye devam etti alçak sesle. "Son anına kadar yanımdaki varlığının tadını çıkarırdım." Gözleri yanmaya başlayınca şaşkınlıka durakladı. Sustu... Böyle devam ederse sesi de titreyecekti. Göz pınarlarına hucüm eden yaşlara bir anlam veremedi.
Hakan da yavaşça fısıldadı. "Çok güzel olurdu doğrusu!" Gözleri bulanıklaştı. Bakışlarını genç kadından ayırdı. Yeniden sırtüstü dönüp bakışlarını tavana dikti. "Beni sevmen yani... Gerçekten güzel olurdu. Fakat... Fakat yanlış olurdu." Kısa bir sessizlik sardı çevrelerini. "Hakılısın... Ben sevebileceğin son adamım. Eninde sonunda ölüme yenileceğim."
*****
"Sana şu anda sevgili olmaktan başka, daha iyi bir teklifim yok. Çok üzgünüm. Yaşadığım hayat buna müsait değil. Fakat zaman ne gösterir bilemem. Tek bildiğim şey, seni kaybetmek istemediğim. Seni kaybetmek istemiyorum. Sen beni aydınlık tarafımsın. Sen benim kış güneşimsin. Sen benim uğruna her şeyi bırakabileceğim tek kadınsın!"
*****
"Size yakın olmak beni huzursuz ediyor," diye devam etti Hakan. Sesi sıkıntılıydı şimdi. "Buna alışık değilim ben Karmen. Ne böyle bir aileye, ne böyle sıcak bir yuvaya... Sizinle geçirdiğim her dakikada, size daha da bağlanıyorum. Almanya'ya gittiğimde her eyin eskisi gibi olacağını sandım ama... Ama olmadı işte! Oteller her zamankinden daha soğuk geldi. Yediklerimden hiçbir şey anlamadım. Aklım hep sizdeydi!"
Genç kadın bu sözlerle birlikte otomobilin hızını azaltmıştı. Frene basarak işlek yol kenarında, uygun bir boşlukta durdu. Bşaını ona çevirdi.
"Aile olmak böyle bir şey işte."
Alıntıları okurken kitabı yeniden okuma isteği oluştu abla, güzel seçimler yapmışsın :))
YanıtlaSilTeşekkür ederim canım :)
Sil