0 ALINTILAR // Meral Kır - Hedef Sensin (Miras Serisi #1)

Meral Kır'ın Hedef Sensin kitabının yani Miras Serisi'nin devamının geleceğini biliyordum ve dün kitabın matbaada olduğu duyuruldu. 

Kitabın adı: Gerçek Sensin 

Miras Serisi'nin ikinci kitabı. Okumak isteyenler için şöyle de bir bilgi vereyim, Hedef Sensin'de yeni baskı yaptı. Almak isteyenler gönül rahatlığıyla alabilirler. Ayrıca polisiye romantik severlerin mutlaka denemesi gereken bir seri ve yazar olduğunu da araya sıkıştırayım. 

Hazır sıcağı sıcağına yeni kitabı duymuşken şuraya iki üç tane alıntı bırakayım dedim ;) Güzel bir hatırlatma olur hem de kitaba  :) 

Gerçek Sensin kitabını da heyecanla bekliyorum :) 

Miras Serisi

• Hedef Sensin
• Gerçek Sensin

Şimdi size alıntıları bırakıyorum. 

"Ukala, huysuz ve suratsız olabilirim ama merak etme iyi bir şoförümdür" dedi. "Seni tek parça halinde eve bırakacağıma söz veriyorum."

"Bundan şüphem yok da, ben nereye gideceğime karar vermeye çalışıyorum."

"Uzun ir günden sonra ev, iyi bir seçenekmiş gibi duruyor."

"Doğru ama kuzenimin arkadaşları bu gece onda. Bira içip çerez yiyen beş adamla bir evde olma fikri içimi ürpertiyor. Üstelik onlardan geriye kalan pizza dilimlerini değil de daha hijyenik ve sıcak bir şeyler yemeyi tercih ederim."

Gözleri ince bir çizgi halini alana kadar gülüşünü genişleten Güçer önce çok uzak bir noktaya sonra da Zeynep'e baktı. "Hadi sor."

"Ne sorayım?"

"Etrafında dolaştığın şeyi."

"Neyin etrafında dolaşıyorum ki?"

"Anladım, ille de benim söylemem gerekiyor."

Güçer'in gülüşüne aynı şekilde karşılık veren Zeynep uzun kirpiklerinin altından adama bakmayı ihmal etmedi. Güçer onun bu duruşunu kesinlikle sevimli olarak tanımlardı. 

"Yani, bu tür durumlar doğaçlama şekilde ilerler ve adam kadına o şeyi sözler."

Güçer genç kadına bir adım atarken "Tamam, çok açım ve daha fazla beklemek istemiyorum," dedi. "Ben bir şeyler yemeyi düşünüyorum, sen de istersen bana katılabilirsin."

Savcının yüzünü görebilmek için Zeynep başını kaldırması gerekti. "Çok ukalasın!"

"Yemeği ben ısmarlasam?"

"Bu cömert olduğunu gösterir, ukalalığın baki."

* * * * *

Güçer gözlerini kıstı. "Senin kocan yok mu? bu kadar çok çalışmana izin vermemeli."

"Neyse ki o anlayışlı ve saygılı bir adam..."

Esmer daha cümlesini bitiremeden hızla açılan kapının gürültüsüyle üçü de olduğu yerde irkildi. Ne var ki bir çift öfkeli çakır gözle karşılaşınca oldukları gibi kaldılar.

"Tüm dünyayı kötü adamlardan sen temizleyecek olsan bile umurumda değil," diyen Mehmet Sancaktar üç güçlü adımla Esmer'in yanına vardı. "Ben dünyadan hatta herkesten önce karımın iyi ve sağlıklı olmasını istiyorum." Uzun boylu ve varlığıyla daracık  odayı tamamen dolduran Mehmet'in öfkesi de sevgisi de gözlerinden okunabiliyordu. "Şimdi ya önüme düşersin ve evimize gideriz ya da seni omzuma alır öyle götürürüm."

Kendini tutamayan ve boşlukları, bastırmaya çalıştığı gülüşünün sesiyle dolduran Güçer'e ölümcül bir bakış atan Esmer sonra da kocasına dönüp konuşmak için ağzını açtı. 

İşaret parmağını Esmer'e doğru sallayan Mehmet "Açıklama ya da itiraz istemiyorum," derken ses onu da onu teyit ediyordu. "Sonuç değişmeyecek. Sadece anlayışlı bir koca olarak evimize gidiş yönteminin nasıl olacağını seçmen için sana izin veriyorum. Ben karımı anımda istiyorum hem de şimdi!" Mehmet yana çekilip eliyle kapıyı işaret ederken bakışlarını Esmer'in yüzüne baktı. "Geliyor musun, yoksa..."

"Şey arkadaşlar, bugünlük bu kadar yeter, yarın devam ederiz." Esmer ağabeyine gönderdiği dik bakışların aynısıyla gözlerini kocasına çevirdi. "Seninle de evde ilgileneceğim."

Esmer'in sesinde tehdit vardı. Fakat dudağının ucu hafifçe kıvrılan  Mehmet "Hiç merak etme, ben seninle ilgilendikten sonra senin de benimle ilgilenmene izin vereceğim," derken onun sesindeki keyif de duyulabiliyordu.