Pazar akşamını keyifle geçirmeme ve tekrardan hızlı okumama vesile olan kitap Lekeli Taç'ın yorumu bir önceki postta yer alıyor ancak sizler için aşağıya seri bilgisi ve link koyacağım ;)
Lekeli Taç, The Royals Serisi'nin 3,5 numaralı kitabı. Yani ara kitabı, novellası... en büyük ağabeyleri Gideon Royal'ın hikayesi.
Çok detaylı bir yorum aşağıda olsa da şunu söylemeliyim ki daha fazla şey bekledim kitaba dair... Gideon'ı böyle kısacık geçiştirilmiş hikayeye sıkıştırmasını yazara yakıştıramadım :(
Keşke daha detaylı daha fazla okuyabilseydik. Ama en azından kendi mutlu sonuna ulaşması ile avunacağım sanırım.
Sizlere seri bilgisini de verdikten sonra 3 alıntı paylaşıp kaçıyorum ;)
"Benimle aynı üniversiteye gitmen senin için acı verisi olmaz mı sence?"
"Neden?" diye sordu kayıtsızca. Onu çok iyi tanımıyor olsaydım buna kanardım ama çelik gibi sert gözlerinde acı dolu kıvılcımlar titreşiyordu.
"İkimiz de neden olduğunu biliyoruz. Birbirimizi öldürürüz." Aramıza ne kadar mesafe ya da kişi koyarsak koyalım hala birbirimize çekiliyorduk. Ne kadar çabalarsak çabalayalım geçmişimizi ya da aramızdaki bağı görmezden gelemezdik. Ama bir araya geldiğimizde birbirimize dayanılmaz bir acı yaşatıyorduk.
"Ben zaten ölüyüm. Bunu biliyor olmalısın. Kalbime bıçağı saplayan sendin."
* * * * *
"Aldatan kişiler sadece yakalandığına üzülür. Bu, yaptığını yaptığı için üzüldüğü anlamına gelmez."
"Yaptığın için üzgün müsün?" diye sordum Gideon'a, yedi lise son sınıf, bir üniversite ikinci sınıf öğrencisinden oluşan halk mahkemesinde yargılanmasından dolayı biraz eğleniyordum.
"Hayatımın en kötü kararıydı," dedi hemen. Dudakları kederli, hafif bir gülümsemeyle kıvrıldı. "Yaptıklarımızdan pişmanlık duymamamız gerektiğini biliyorum ama keşke geçmişe gidebilsem ve kararımı değiştirsem diyorum."
"Ne gibi?" diye sordu Gideon'ın sonsuza dek aldatacağını ileri süren kız.
"Evet, ne gibi?" Ellerimi kalçama koydum.
"Hayatımda olanlarla ilgili seninle daha fazla konuşurdum. Senin hayatında olanlarla ilgili de daha fazla soru sorardım ki saçma salak varsayımlarda bulunmayayım. Sadece söylemek yerine seni ne kadar sevdiğimi gösterirdim."
* * * * *
"Savannah," diye fısıldadı, üç heceyi tam bir nakarat gibi hissettirene dek tekrar ederek. Yanağımın kıvrımını öpüp burnunu çenemde gezdirdi ve memelerimin arasındaki sıcak oyuntuyu öptü. "Savannah," diye tekrarladı. "Seni özledim."
Sözlerinde gerçek bir yalnızlık vardı. Duymazdan gelemeyeceğim bir ciddiyet.
"Bu sefer gitmeme izin verme," diye mırıldandım terden kayganlaşmış tenine karşı.
"Vermeyeceğim. Asla vermeyeceğim. Seni seviyorum, Savannah." Kendini üzerimde tuttuğundan kolları bu çaba karşısında titriyordu. "Seni gördüğüm andan itibaren kalbim senindi. Lütfen beni geri alacağını söyle."
Uzanıp onu kendime çektim, sıcak bedeni sıcak bedenime karşı. "Alacağım. Ben de seni seviyorum, Gideon. Sevmeyi bırakmak istedim ama bu imkansız. Benden asla kurtulamayacaksın."
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın