Yine bir alıntı başlığıyla karşınızdayım. Köle Serisi'nin 3. kitabı... aslında ikinci kitaptan da alıntılarım vardı ama yazmaya çok üşendim o yüzden ben de saklamadım post-itli yerleri... ama şimdi seri biterken paylaşmadan geçmeyeyim dedim ve buradayım.
Serinin üçüncü kitabı aynı zamanda bir hikayenin daha sonu... İlk kitapta Edward ve Jaymie'nin aşk yolculuğu ve kral ve kraliçe olma yolculuğunu okuduk. İkinci ve üçüncü kitaplarda ise onların çocukları Mira ve Stew'in darbe sonucu hem ailelerini kaybetmelerini hem de içlerindeki intikam hissiyle tahtı geri alma çabalarını ve sonrasında aşık olmalarını ve o aşkları için çırpınmalarını okuduk. Özellikle son kitap tamamen neredeyse Mira ve onun aşkı Aidan ile ilgiliydi... çok da güzeldi :D
Kısaca seri bilgisi verip alıntılara başlayacağım. Yorumlara geçmek için kitabın ismine tıklamanız yetecektir :)
Köle Serisi Kitapları
İşte şimdi karşınızda alıntılar :)
Ruhen yorgundu. Ne konuşmak, ne kıpırdamak, ne de düşünmek istiyordu. Mira'nın yanında huzuru bulduğu bir gerçekti. Kendine itiraf edemese de içindeki ses bütün gerçekliğiyle itiraf ediyordu. Hiç bitmeseydi bu saatler. Hiç ilerlemeseydi günler ve o hep bu anda kalabilseydi.
*****
İç sesiyle barışmış dürüsttü kendine, yalanlamıyordu düşüncelerini. Yalanlamak iç hesaplaşmalarında ona zarar veriyordu. Yine seslice "Özledim işte" dedi aklında beliren Mira'nın yüzünü düşünerek. Seviyorum demekten kaçmaktı özledim demek. Bu belki de kendine en büyük itirafıydı.
*****
"Bir ailen var artık. Seni deli gibi seven bir kadın var. Ondan bir bebeğin olacak. Yeni bir hayata başlayabilirsin. Huzurlu bir hayat. Bunu ne kendine ne ona yapma!"
Aidan için Amelia'nın söyledikleri bir hayaldi. "Bunu yapamam. Her sabah kalktığımda babamın ve kardeşimin katillerinin birinin yüzüne bakamam," dedi.
"Peki ya bebeğin? Onun günahı ne?" diye sordu.
"O beni bebeğim. Mira yaptıklarının sonuçlarına katlanacak."
*****
"Senden duyduğum hiçbir şey artık bana inandırıcı gelmeyecek."
Aidan, Mira'nın kurduğu cümleye takılmıştı. "Ne demek söylediğin hiçbir şey inandırıcı gelmeyecek?" diyerek doğruldu.
Mira, "Halime bak. Yarım dünyadan tam dünyaya geçiş yapmış kadar şişkoyum. Ne doğru dürüst nefes alabiliyorum ne yürüyebiliyorum. Bir de kalkmış bana çok güzelsin diyorsun. Kaldı ki..."
"Bu kadar yeter Mira!" dedi sertçe.
Mira onun kızgınlığına şaşırmıştı. "Bu tepkin neden?" diye merakla sordu.
Aidan kendini toplayıp "Sen gerçekten ne kadar güzel olduğunun farkında olmayan şişkonun tekisin," dedi.
Mira, "Bana şişko mu dedin?" dedi alıngan bir o kadar ağlamaklı bir sesle.
"Sen benim sevdiğim adına şişko derken sorun olmuyor da ben deyince mi sorun oluyor."
*****
"Babamın ve kardeşimin acısı gözlerimi kör etti. Hayat benim için o anda bitti," diyerek karnına dokundu ve "Ne zaman ki o karnında kıpırdamaya başladı, benim için hayat tekrar başladı," dedi aşkla gözlerine bakarken.
"Yani benim bir etkim yok," dedi Mira.
*****
"Hamile olduğum için mi bu durumdayız?" diye sordu Mira.
"Hayır. Kararım ilk günden beri aynıydı. Ben sen istediğin için ayrılığı kabullendim. Vazgeçmedim. Şimdi bu ikimiz için de ayrı bir şans. Sen, ben yok Mira. Biz varız artık. O yüzden tek başına aldığın kararlarına uymayacağım. Bir karara uyulacaksa aldığım kararlara uyacak olan sensin. Direnmen, yaptıklarımı yüzüme vurman umurumda değil. Sen benimsin. Çocuklarımı doğuran, sevdiğim kadınsın," dedi.
Mira şaşkınlıkla dinerken Aidan onun dudaklarına uzandı. Mira, Aidan'ın dudaklarında kendine geldi. Dudaklarından koptu, "Sen gerçekten delirmişsin. Mutlu olacağımıza inanıyor olamazsın," dedi.
Aidan, "Bunu kanıtlamam için bana fırsat ver!" dedi.
*****
"Unutman için ne yapmam gerekir söyle lütfen. Bana bir fırsat ver. Lütfen Mira pişman olacağımız bir şey daha yapmamıza izin verme."
"Hayatımdan çıkmanı istiyorum. Seni ne görmek ne de sesini duymak istiyorum. Ben... Ne yaptıklarını unutabilirim ne de sana inanabilirim."
"Bunlar gerçek düşüncelerin değil," dedi Aidan ölmek üzere olan bir kuş gibi çırpınıyordu.
"Kendini kandırma Aidan. Onca olandan sonra ne düşünmemi bekliyorsun. İnkar etmiyorum. Seni hala seviyorum ama istemiyorum," dedi Mira gözyaşlarıyla.
"Yapma bunu... Lütfen yapma. Öpüşlerinden belli beni istiyorsun. Özlüyorsun. Tıpkı benim gibi."
"Bunlar yeterli değil!" diye bağırdı Mira.
"Peki ne Mira? Bana karşı öfkeni dindirecek olan ne? Acı çekmem mi? Sensiz zaten acı çekiyorum. Rezil olmam mı? Hayatımda hiç bu kadar rezil olmamıştım. Ölmem mi? Sensiz ölüyüm zaten."
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Kitap ya da yazı hakkındaki görüşünüzü bizimle paylaşın