0 ALINTILAR // Julia Quinn - Hayali Evlilik Gerçek Aşk (Rokesbys #2)

 

Kitabın yorumu için tıklayınız!

Cecilia kendinden emin bir şekilde yanağına dokundu. "Yüzümde bir şey mi var?"

"Sadece sana bakıyorum," dedi Edward.

"Görecek pek bir şey yok."

Bu Edward'ı gülümsetti. "Aynı fikirde değilim."

Cecilia utanıp kızardı ve Edward bir an karısıyla flört ettiğini fark etti. Tuhaf. 

Ve bu muhtemelen günün en tuhaf şeyiydi.

"Keşke hatırlayabilsem..." diye söze başladı Edward. 

Cecilia ona baktı.

Edward onunla il kez karşılaştığı anı hatırlamayı istedi. Düğünlerini hatırlamayı istedi. 

Onu öptüğünü hatırlamayı istedi. 

"Neyi Edward?" dedi yumuşak bir sesle.

"Her şeyi," dedi, sözcük ağzından amaçladığından biraz daha keskin çıkmıştı. "Keşke her şeyi hatırlasaydım."

*****

Aralarındaki mesafeyi iki adımda kapattı ve onun bakışlarını kendisine doğru çevirmesine yetecek kadar yaklaşıp çenesine dokundu.

"Eğer seni düğünümüzden önce öpseydim," dedi Edward yavaşça, "evliliğimizin kalıcılığı konusunda şu anda kesinlikle hiç şüphem olmazdı." 

Cecilia'nın kaşları sevimli bir şaşkınlıkla kırıştı.

Edward dudaklarını onunkilere değdirdi ve sonra yanağına doğru fısıldayarak, "Eğer seni öpmenin ne demek olduğunu bilseydim, ordunun beni uzaklara göndermesine izin vermezdim," dedi.

"Bunu şimdi söylüyorsun," dedi Cecilia onun kulağına yakın bir yerde mırıldanarak.

Edward keyifli bir gülümsemeyle geri çekildi.

"Ama verilen bir emri reddedemezsin," dedi Cecilia.

"Senden gelen emri mi? Asla."

*****

Edward onun çenesine dokunup, "Öp beni," dedi. 

"Ne?" diye birden bağırdı Cecilia.

"Öp beni."

"Sen delisin."

"Mümkün," dedi Edward bunu kabul ettiğini belirten hoş bir tavırla, "ama bence herhangi bir erkeğin seni öpmek isteyecek kadar aklının başında olacağını düşünüyorum."

"Herhangi bir erkek," diye tekrarladı Cecilia, hala anı anlamlandırmaya çalışarak.

"Belki değildir." Edward bunun mümkün olup olmayacağını düşünüyormuş gibi yaptı. "Ama sanırım kıskanç biriyim. Bu yüzden muhtemelen bu onlar açısından epey aptalca olur."

Cecilia ona inanmadığını belirtmek için başını iki yana salladı. Sonra gözlerini devirdi. Sonra ikisini de yaptı. "Dinlenmen lazım."

"Önce bir öpücük."

"Edward."

Edward alaycı bir tavırla onun ses tonunu taklit etti. "Cecilia."

Ağzı açık kaldı. "Bana köpek yavrusu gibi bakma numarası mı yapıyorsun?"

"İşe yarıyor mu?"

Evet. 

"Hayır."

*****

Onlar kahvaltılarını neşeyle yerken, Cecilia onu mutlu edenin domuz pastırması değil, masanın karşısındaki adam olduğunu biliyordu. 

Keşke gerçekten onun olsaydı.