0 ALINTILAR // Ella Maise - Jason Thorn'u Sevmek (Love & Hate #1)

Kitabın yorumu için tıklayınız!

"Tanıştığımız ilk günü hatırlıyor musun? Seni üst katta duvarın dibinde saklanırken bulduğum günü?"

Gülümsemem daha içten bir hal aldı. "Kısmen." Bu yalandı. Elbette o günü hatırlıyordum.

"O halde," dedi Jason oturduğu yerde kıpırdayarak. "O gün sorduğun soruya yanıt vermeme izin ver." Duraksadıktan sonra, "Evet," dedi.

Ona boş gözlerle baktım. "Ne?"

Ona turtayı sevip sevmediğini mi sormuştum? Bir şey sorduğumu hatırlamıyordum.

"Neye evet?"

"Hatırlmıyorsun," diye mırıldanıp kirli sakalını ovuşturdu. Derin bir nefes alıp bana hatırlattı, "Bana evlenme teklif etmiştin... yani... benimle evlenir misin, Olive?"

Kahkaha attım. Kocaman bir kahkaha. Sonra Jason'ın yüzünü gördüm. "Ne? Sen ciddisin?"

*****

"Bizim hakkımızda hiçbir şey bilmiyorsun, Dylan."

"Siz mi? Sen ve o diye bir şey yok, Jason. Sana aşık olduğunu biliyor musun? Kahretsin, hayatının büyük bir bölümü boyunca sana aşıktı. Eninde sonunda sıkıldığında, Olive'in içindeki bir şeyi öldüreceğini bilmene rağmen bu oyunu oynamaya devam edecek misin?"

Başımı eğip yumruklarımı sıktım. 

"Olive'i görmeni istemiyorum ve arkanı dönüp gitmeni..."

"Ne istediğin umurumda değil Dylan," dedim alçak bir sesle. Konuşmayı kesti. "Seni yere sermem gerekse bile o kapıdan içeri gireceğim."

Tek kaşını kaldırıp kollarını göğsünde kavuşturdu. "Dene bakalım," dedi. "Bana ağzını yüzünü dağıtmam için geçerli bir sebep ver..."

"Kız kardeşine aşığım, seni aptal."

*****

"Bu artık bir oyun değil, değil mi?" diye sordum.

"Buraya gelirken ben de bunu düşündüm. Daha önce de oyun olduğunu sanmıyorum, bebeğim."

"Şimdi ne olacak?"

"Yarın seni eve götüreceğim."

"Peki sonra? Hiçbir şey olmamış gibi mi davranacağız?" Ondan uzaklaşıp sırtüstü uzandım. "Bunan emin değilim..."

"O cümleyi tamamlama. Evet, hiçbir şey olmamış gibi davranacağız çünkü hiçbir şey olmadı. Sen benim karımsın, Olive. Evet deme hatasını çoktan yaptın ve seni bırakmayacağım. Lafını geri alamazsın."

*****

"Neden bana kızgınsın?"

"Adam Connor'ın, evet o Adam Cnnor'ın bitişiğimize taşındığını nasıl söylemezsin? Bu haberi neden senin yerine Lucy'den alıyorum? Sana güvenmiştim, kahretsin."

Gözlerimi kırpıştırdım. "Tatlım, komşularımızı takip etmiyorum. Adam'ın bitişiğimize taşındığından senin gibi benim de haberim yoktu."

Olive'in gözleri yavaşça büyüdü ve bana bakarken komik bir hal aldı. "Onu tanıyor musun? Adam dedin, onu gerçekten tanıyormuşsun gibi," diye inledi. "Adam Connor'ı tanıyor musun?"

Benimle o içler acısı oyununu deniyordu. Yine.

Başımı yana eğip ona imalı bir bakı attım. "Kocanın karşısında başka bir adam için ayılıp bayılmamaya çalış, ufaklık. Bu seni hiç iyi göstermiyor."

Küçük parmakları omuzlarıma dolayıp alnını göğsüme yasladı. Bu fırsattan yararlanıp hemen kollarımı ona dolayarak onu kendime doğru çektim. 

Olive sersem sersem gülümseyerek bana baktı. "Bizi onunla tanıştırır mısın? Demek istediğim beni? Ve evet, belki Lucy'yi? İkimizi de? Adam Conor'la? Güzel çocuğuyla bitişiğimizdeki evde yaşayacak Adam Connor'la? Tanıştırırsın, değil mi? Ah, seni sevmemin iyi bir sebebi olduğunu biliyordum!" 

"Olive," diye içimi çektim. "Kocan da bir film yıldızı, kadın. Başka biri için beni ne çabuk paketledin? Beni başka yazarların peşinde koşarken görmüyorsun."

Olice yanağıma hafifçe vurup içini çekti. "Bizi bir an önce tanıştırır mısın?"