0 ALINTILAR // Amy Lea - İlk Sette Aşk Yangını (The Influencer #1)

 

Kitabın yorumu için tıklayınız!

"Dürüst olmak gerekirse, gerçekten ne aradığımı bilmiyorum. Son ilişkim kötü bitti. Herhangi biriyle çıkmaktan korkar oldum."

"Ah, doğru. Güven problemleri." O güzelim gözleri sokak lambasını ışığında parlarken beni büyüleyici bakışlarıyla esir aldı. Gözleri çok parlaktı, bu mesafeden seçebiliyordum. "Benimle bir randevuya çıkmayı istememenin nedeni bu mu?"

Şaşırarak ayakkabımı tekrar giydim. Bunun için iki ayağımı da sağlam basmam gerekiyordu. Kliniğin otoparkındaki tartışmamızdan beri çıkma konusunda bir daha ciddi olarak gündeme getirmemişti. Flört etmemize rağmen, konunun tamamen kapandığını düşünmüştüm. "Hala ilgilendiğini bilmiyordum."

Yumuşak bir kahkaha atarak bir elini saçlarından geçirdi, her seferinde beni savunmasız bırakan bir hareketti bu. "Cidden mi? Sana günde milyon tane mesaj atıyorum." Duraksadı. "İlgileniyorum, Crys. Ama sadece arkadaş olmak istediğini açıkça belirttiğin için bundan bahsetmedim."

*****

"Sence birine tekrar güvenebilmen uzun sürer mi?"

"Hayır."

"Gerçekten mi? Bu hala canını yakmıyor mu? Başkasından hoşlanması yani?"

Gözleri gözlerime kilitlendi. "Elbette yakıyor. Ama sırf biri güvenimi kırdı diye, herkes kıracak diye bir kaide yok, değil mi?"

*****

"Seksi bir adamla çıkma cüretini gösteren şişman kız olamam. Bu noktaya gelmek için çok çalıştım."

Sözlerimi sindirirken başını iki yana salladı, daha yeni fark ediyor gibiydi. "Yani mevzu bununla mı ilgili?"

"Yıllardır kendi hakkımda bu kadar kötü hissetmemiştim. Bize odaklanmadan önce kendimi çözmek için zamana ihtiyacım var."

Scott onu tokatlamışım gibi geri çekildi. Cehennem azabı gibi gelen bir sonsuzluk boyunca çıplak ayaklarının altındaki zemine baktı. "Yani... sen... ne yapacaksın? Bunu bitiriyor musun? İlk defa seni seviyorum dedikten sonra? Bu noktaya gelene kadar yaşadığımız onca şeyden sonra, aptalca ir fotoğraf yüzünden her şeyi çöpe atmaya razı mısın?" diye sordu, sesi alçak, çatlak ve bitkindi.

"Evet."

*****

"Ne olursa olsun, insanlar acımasız olacaktı. Ve pozitif bir hayat yaşamak istiyorsam, kendimi korumak için elimden geleni yapmalıydım."

"Ne gibi?" diye sordu. 

"Bağnazların hayatıma girmesine izin vermemek gibi. Birisi saldırgan bir şey söylediğinde yüksek sesle konuşmak gibi. Ama konuşmakla cehaletlerinin senin üzerinde güç sahibi olmasına izin vermek arasında bir fark var." İç çekti. "Uzlaşmam biraz zaman aldı. Ama kimsenin onayına ihtiyacım yoktu, olumsuzluktan beslenmeme ve beni tanımlamasına izin vermeme gerek yoktu."